Ben bir kaç gündür aradığım şeyi yerinde bulamıyorum..Kafamda bir soru var diyelim,karşılık bulamadığım gibi, sorunu çözecek anahtar da ortada yok. Bakıyorum göremiyorum, izini kaybettim , aklımdakininde..Bu da beni huzursuz ediyor. Bakıyorum belki de ben görmüyorum ama o kadar rahat bir zamanım yok herşeyi elden geçirecek. O cevabın herzaman yanımda ve aklımda durması lazım.Yoksa bu huzursuzluk beni yiyecek..
Aslında yorgunum,uyumam lazım ..Benim yaptığım şarkı dinlemek .. O cevap herzaman durduğu yerde değil ama nerede , niye ben göremiyorum ki :(
Oysa ben savaşmaktan hiç yılmadım ki.!
Soru seninle ilgiliyse, cevabı da biryerlerde duruyordur, çıkmak için sıra bekliyordur. Yok, sana ait değilse, zro olabilir cevabı bulmak. Herkesin hayatı, kendi içinde...
YanıtlaSilYılmasa da insan bazen savaşmaktan, yorulabilir. Çok sık oluyor bana. Kendiminkiler bir yana, o kadar çok dert taşıyıp o kadar çok savaş veriyorum ki farklı cephelerde, yorgunluk kaçınılmaz oluyor.
Senin ilacın da belki bahçedeki çiçeklerde, belki, ıslak bir Ares öpücüğünde. Ya da sıcacık bir Çağıl sarılışında;))
Sevgili Asortik, sabah yazıyı gördüm bir de üstüne şarkıyı dinledim. Artık bundan sonrasını hesap et ben de bu aralar böyle hissediyorum duygularıma tercüman olmuşsun. Sevgiler
YanıtlaSilPınarbk,Soru kısmen bende :)diyelim..İlaç kısmına bayıldım.. Bu arada Ares'le ben o kadar samimi değiliz :P Huylanıyorum, o tür ilişkiler yasak aramızda..
YanıtlaSilAslı, aynı paraleldeyiz desene :)
bende aynı duygulara kapılıyorum ...
YanıtlaSilDolunay, güzel yalnız değiliz demek ki,çoğalıyoruz :))
YanıtlaSil