Bu aralar ruhum sıkılıyor,hiç bir şeyden memnun kalmıyorum.Neşeli halim ne kadar sevimliyse bu halimi kimse anlamıyor,çünkü başkalarının farkedeceği modda değilim ama kendime tahammülüm olmuyor.Kendimden bile sıkılıyorum anlayacağınız,hiç bir şey mutlu etmiyor.Böyle zamanlar ortadan kaybolmak istiyorum ve gitmek.Sıcağında etkisi vardır belki ama bir ay içinde dört cenazeye katılmakta buna etken olmuş olabilir. Sonuncuda mezarlığa gidemedim,camiden döndüm büroya, partiden yaşça bizden büyüğümüz bir ablamızın -benim yaşlarında kansere yakalanan ve taş çatlasa 1.5 senede kaybettiği kızının cenazesiydi- bana kurtaramadım onu Asortikkrep deyişi vardı ki eğer mezarlığa gidersem koparım orda diye gitmedim. Oralarda düşündüklerimi yazmalıyım aslında, esas onları konuşmamız lazım.Başka bir anlamda değil, sevdiklerimize iyi davranmak açısından, onlarla beraber olmak,olan zamanı değerlendirmek ve onlara sevdiğimizi söylemek açısından. 
Belki güzel şeyler değil düşündüklerim bu yüzden güzel resimler paylaşmak istedim.Her canım sıkkın olduğundaki gibi kendimi bahçe resimlerine verdim.Sizlerinde bunları görmeniz gerektiğine inanıyorum.Hepsi ortaya karışık derlediklerim.
Demirköy 3
Buranında Demirköy olduğunu zannediyorum.Diğerleri facebooktan bu netten.
Göksel...
* Sıla...
13 yorum:
ne fena bir ayda bu kadar kayıp yaşaman, başın sağolsun,Allah rahmet eylesin.yine sağlam durmuşsun, ölüm sözkonusu olunca ben darmadağın oluyorum
Kaybettikleriniz için sizede yakınlarına da sabır diliyorum, kayıplar yaşamış biri olarak çok zor biliyorum. Bir tarafımız hep mahsundur bizim, bildiğimiz için kaybetmenin acısını, sürekli kalbimizin bir köşesinde inceden endişeler taşırız her an yeniden aynı şeyleri yaşayacak gibi. Ruh haliniz çok normal bu durumda, elden gelen birşey yok, dediğiniz gibi sevdiklerimizle olan zamanlarımızın farkında olup dolu dolu geçirmek en güzeli, eften püften şeylere takılmadan, kolaylıklar diliyorum, bir an önce toparlanmanız dileğiyle, sevgiler..
not: Nedir o deli planlar meraktayım, taşınmasına taşınacağım ama evden hala haber yok, yarın veya ertesi gün dananın kuyruğu kopacak beklediğim evden haber alacağım olumlu veya olumsuz, öyle arpacık kumrusu gibi düşünmekteyim şimdi o gün yaklaştıkça :(
çok üzüci gerçekten..başınız sağolsun:(
Mesajlar için gerçekten teşekkür ederim.
İlk hafta Hilkat Hanımın annesiydi Mavi Kuş'tan, ikinci hafta Uzunbey'in anneannesi,üçüncüsü partiden bir arkadaşımızın ablası, dördüncüsü ise yine partiden bir arkaşımızın kızıydı.Etkilenmemek mümkün değil ki... Mekanları cennet olsun.
zor cok zor asortik krep ama inan ki geciyor be,zaman herseyin ilaci diyorlar..yaranin ustu kabuk bagliyor ve hayat devam ediyor..onlar hep anilarda oluyor..sabir diliyorum tum yakinlarina,umarim bir an once iyi hissetmeye baslarsin..
çok zor haklısın.
kardeşten fazla yakın arkadaşımın kanser olduğunu öğrendiğimde henüz yeni almıştım oturduğum evi.
akşam iş çıkışında sadece nefes almak için bir saatlik yolu yürüdüm. tutamadım kendimi, bana bakan insanları da boşverip hışkırark ağladım yolda.
hiçbirşeyin kıymeti yok işte, ne para ne pul ne iş hiçbirinin...
kaçacak bir yer de yok işin kötüsü.
bu dediklerimin üzerinden 10 ay geçti, kemoterapi ve radyoterapi bitti. koruyucu tedavileri devam edecek.
tek dileğim var sen de tahmin edersin :)
Baş sağlığı ve sabırlar diliyorum.
Biri artık şu kanser illetine çare bulsun:(
Asortikçim.misafirlerinde seni yordu galiba.ama çok güzel bir tatildi bizim için,doyamadık seni yorduk ama beraber geçirdiğimiz günler bir harikaydı.Seni seviyoruz gene özledik.
Hamarat Kontesçim, ben geldiğimde sen beni Demirköy'e bu seferde götürmezsen bak nasıl bunalıma gireceğim göreceksin :))
Hep ben yokken gidiyorsun.
Canım benim ,hem gittim hem söyledim,asortiğide getireceğim diye.Dupnisanın bekçisine bile dedim ben yine geleceğim kızımı getireceğim. sen hiç merak etme tamammı canım. sen gel yeterki.
Kayıpların için üzgünüm.. Böyle zamanlarda bişey demeyi de beceremiyorum, konunun üstüne oldukça da yersiz olacak ama o hamaklı ev fotosunu çaldım! Evet bildiğin çaldım, gerçeğini bulsam onu da çalarım, gerekirse silah zoruyla ev sahiplerini dışarı atar, evin üstüne konar, ömür boyu da çıkmam, sonra 2Bden mülkünü de edinirim belki, babamın tapulu malı gibi olur, içimden tuhaf şeyler geçiyor, bir kıpır kıpırlık bastı bani, en acilinden orayı bulmalıyım. Tam şu anda evet evet tam şimdi oraya gitmeye ihtiyacım var. Buna çok ihtiyacım var, bi el at allasen!
Bu arada hoşgeldin, ben de sana hoşgeldim, tanışalım kaynaşalım inşallah:)
Harika ötesi paylaşımlar, elinize sağlık
Yorum Gönder