Dönüyorum, bu akşam son gecem burada.Çok güzeldi, uzun uzun yazmak isterim...Dönünce artık. Ah kafamdakilerin çoğunu yapamadım ben ama yeni kararlar aldım.Çok hızlı İstanbul günleriydi, arkadaşlarımın hiç birisiyle görüşecek vaktim olmadı.Ancak Çağıl ve ailemle geçti, boş günümüzde olmadı,dinlenmedim.Bilakis yoruldum,olsun Fethiye'de dinlenirim ben.Kimseye doymadan gidiyorum.Gitmem lazım.Şimdiden bir sürü işim çıktı, beni bekliyor, köpek ve kedi çocuklarımı özledim :) Uzunbey merak etme iyi bakıyorum dedi.Çağıl çalışıyor, ancak cumartesi ve bazı geceler görüşebildik.Ne yapalım bu da yeter diyoruz şimdilik.
Sahile hiç inemedim, denizin kokusunu koklayamadım,denize inen sokaklara bakamadım hiç ben.Sabah kalkıp kollarımı açamadım, maviye kucak açamadım,rüyalarımda bile bozkırın sarısına dokunamadım ben.
Bahçalarda gezdim dolandım, bir o kadar ulandım, kendi kendimle yine savaştım ben.
Baba Hayat;
Anne Nefes, Sevda Candır.
3 yorum:
hande:)
yazılarınız o kadar güzel ve içten ki okurken ruh halinizi de anlamak zor olmuyor ve çoğu zaman insan kendinde bir şeyler buluyor.özellikle şiirlerden seçtiğiniz başlıklara bayılıyorum sevgiler:)
Sevdiklerinle geçirdiğin zamana hiç doyulmuyor.Çok güzel yazmışsınız.
Çağıl'ın çalışıyor olması çok hoş.Aferin Ona:)
Sevgiler.
Başarılar diliyorum Çağıl'a :) Zeki Çocuk.
Yorum Gönder