Özelden nasılsın ? ' lar gelmeye başlayınca yazma zamanı gelmiş anlıyorum. Geçtiğimiz hafta çok iç açıcı geçmedi doğrusu. İçinizi karartmak istemiyorum. Sıkıntılı günler yaşıyorum. Moral demeyin hemen lütfen, sizi de günlerce yatağa bağlasak, ölümcül bir hastalıkla mücadele etseniz, gelip karşınıza moralini bozma desem size, bana küfür edersiniz. O bir güç verme cümlesi anlıyorum ama gına geldi. Söylemekten dilimde tüy bitti. Bu hastalığın moralden başka anlayışa, destek olmaya, hastayı ve hastalığı anlamaya ihtiyacı var bu ülkede. Herkes zannediyor ki hastalanıyorsun ve onkoloğa gidip seni tedavi ediyor, moralini bozmuyorsun, hastaneye gidip tedavi alıyorsun ve iyileşiyorsun. Yok öyle bir düzen.
" KRAL ÇIPLAK"... Nasıl bir mücadele, nasıl bir hasta olarak sağlık sisteminde yalnız bırakılmışlık, her gün gazeteye makale yazsam konu bitmez. Özel hastanelerin bu acilden girdiğinde seni kanser hastası olarak kayıt etmeyerek para alma numaralarını mı anlatsam, devlet hastanelerindeki bürokrasi peşinde koşarken harap olmaları mı bilmiyorum. Kanser tedavisi koordinasyon isteyen bir hastalık. Koordinasyonu bıraktım, doktorlardan bilgi alabilmek için önce asistanlarını aşmanız gerekli. Çoğu zaten bilgi vermekten hoşlanmıyor. ( Etraftan ara, sor diyenler oluyor, siz her aradığınızda doktorunuza ulaşabileceğinizi düşünen ender insanlardansınız. ) Hastane şartları, ülke şartları, hasta şartları, maddiyat, hasta psikolojisini sonuna kadar kullanma, sağlık sektörü, sağlık çalışanları, her biri ayrı başlık altında incelenmesi gereken konular.
Bunları yazıyorum çünkü aslında şu son 10 günde yaşadıklarım 3.5 senenin üstüne tüy dikti. Özel hastane acili, kroner bakımı, başka bir özel hastaneye geçiş, orada hastaneye yatış. Tatil günlerinde devlet hastanelerinde kimse olmayışı, özel hastanelerin bir serum için 3 saat beni acilden kabul etmeyişi, ( kanser hastalarını acilden almamak adına tedaviye başlamıyorlar. Bıkıp gitmeniz için hastanede Dr. Dr. dolaştırıyorlar. Bunları yazmak , şikayet etmek gerekir aslında. Ama çok güzel kılıf ayarlıyorlar her işe. Bir hasta olarak başetmek en başından sağlam sinir istiyor. Ben tedavimle mi uğraşayım ? Sağlık sistemiyle mi ?
Biliyorsunuz ama yazayım sağlık sektörü çökmüş. ( Yazının bundan sonrası fotoğrafta)
4 yorum:
Çok geçmiş olsun. Hasta olmak hele böyle bir süreci yaşamak çok zor. Allah kolaylıklar versin. Ve evet sağlık sistemi, çalışanları malesef berbat. Annem ALS hastası ve artık tamamen makinaya bağlı yatalak. Konuşamıyor bile. Hastanelerde yaşadıklarımız bizi bitirdi, perişan etti. Sizi çok iyi anlıyorum. Şikayet edildiğinde de değişen bir şey yok malesef...
Merhaba Asortik Krep, çok eski bir bloggerım hatta artık blogum bile yok ama çok eskiden birbirimizi çok severdik :)
Aktif kalan üç beş blogu Feedly'den takip etmeye çalışıyordum, her yıl biraz daha azaldılar pek yazan kimse kalmadı. Asortik Krep yazısını görünce hep içim açılıyor. Sanki bu mücadele alanı ve biz bıraktık ancak birileri devam ediyor gibi geliyor.
Hastalığını şimdi detaylı okudum. Çok geçmiş olsun diyorum. 8 yıldır kronik bir rahatsızlığım var. Gördüğün, yaşadığın şeyleri bire bir yaşamamış olsam da tahmin edebiliyorum az çok. Sabır diliyorum.
**
Ağrılar içinde seneler geçirirken artık bir noktada yaşadıklarımı kimseye anlatamayacağımdan emin oldum. Ne ağrılarımı ne hislerimi ne yapamadıklarımı ne mücadelemi... Her gün yüz yüze baktığım insanlar bile beni anlamaktan çok uzaktı. Bir yandan anlamadıklarına da seviniyor insan, belli ki benzer sıkıntılar yaşamamışlar diyorsun.
Senin için iyi dileklerimi gönderiyorum. Şifa diliyorum en en hızlısından.
Çok özlemişim. Yazmaya devam ettiğin için teşekkür ederim.
Sevgiler
Çok geçmiş olsun... 💐
Şu söze aynen katılıyorum. Yazsak da anlamayacaklar ama ben hep buraya kendim için yazdım - ne bencilce bir cümle - bana da yakışmıyor biliyorum. Yazınca rahatlıyorum ben. Yaşadıklarımın ancak yarısını bile yazmamışımdır ama beni rahatlatıyor. Birbirimizi seviyoruz demişsin ya.. 3 blogdan birisindir.. tahmin etmeye çalışıyorum. Ve bu tarz yazılar bana güç veriyor. Teşekkür ederim .💞
Yorum Gönder