Çarşamba, Ağustos 30, 2006

Ben bir gün gelipte onu kaybedebileceğimizi hiç düşünmemiştim.Benim için heybetli ve güçlü bir kadındı herzaman..Dedem büyük bir ağaçsa o topraktı..Ya da bolluğun ve bereketin simgesiydi..Onun yanında olupta kendimi kötü hissettiğimi hatırlamıyorum hiç..Bir şekilde kelimeleri beni ikna ederdi..Çocukken fazla yaramazlık yaptığımızda bile ben ondan korkmazdım..Çünkü ya bana çok kızmazdı ya da ben öyle hissederdim..Aslında korkulan bir kadındı.Kendini ezdirdiğini hiç görmedim..Haklıysan bile bunu söylemek cesaret isterdi ..Sevdiğini tam sever sevmediğine herzaman düşmandır..Unutmaz ve unutturmaz.(bu huylarım ona çekmiş ) Sert bir kadın olduğundan bazen azarlayarak konuşur ama sen bilirsin ki o seni kollar..Pahalı aldığımız şeyleri ona söylemezdik..Kızardı çünkü..Demirköy' de bu fiyata diye..Anlatamazsın ki ona aldığının marka olduğunu..Çünkü yokluklar zamanı doğmuş bir kadın o..Küllü sularla tencere ovmuş..Karneyle ekmek almış, bir çok savaş görmüş, erkeğini askere 4 sene göndermiş ( o zamanlar öyleymiş askerlik 4 sene yapılırmış) bütün bunlara rağmen inadına güzel olmak ve güzel yaşamak hastasıydı..Gezmeyi, gezdirilmeyi, güzellikleri çok severdi..Ha birde İstanbul' u..Eskiden her geldiğinde mutlaka boğaza götürürdük onu..Denizi ve deniz manzarasını çok severdi..Ayakları çok ağrıdığı için uzun uzun yürüyemezdi ama Ben İstanbul' da iken onunla gezerdik..Bana hiç ayağım ağrıyor demezdi ve hiç oturmadan ya sahilde ya da alışveriş merkezlerinde gezerdik..Ben ne alsam kıymetliydi..Demirköy de ki evde vitrinde hep aldıklarımı gördüm..Ona çok pahalı mutfak malzemesi almazdık çünkü kullanmazdı..Kıyamazdı..Bende hergün kullanabileceği bazen de kullanıp atabileceği şeyler alırdım ki saklamasın..Yine de onları vitrine koyar plastik dahi olsa herkese "Asortikkrep "aldı diye gösterirdi..Ben onun sanırım en sevdiği torunlarından biriydim..Bana hiç kötü bir şey söylediğini hatırlamıyorum..Yani beni kırdığını..Bende ona hiç ters bir davranışta bulunmadım..Birbirimizi üzecek ve kıracak bir davranışımız olmadı..Kıyamadık sanırım..Kızgın olsa bile etrafa, bana sert davranmazdı..Bende onu kızdıracak şeyleri ondan sakınırdım..Ben onu taşta oturtsam kimseye bir şey söylemezdi..Bana bunu hissettirecek kadar da beni severdi..En güzel şeyler hep benimdi..Kim ne alırsa alsın benimkiler güzeldi..Çocuğuma da öyle davranırdı..Başka çocukların yapmaya korktukları şeyleri benim çocuğum yaptığında kızmazdı.Hepimize gittiğimizde özel şeyler pişirmeyi ve yedirmeyi severdi..En güzel Akıtma ve Kapama ( tepside kuzine üstünde yaptığımız bol taze naneli kuzu etli pilav) yapardı bence..Güzel yemek yaptığını ve hepimize bu özelliğin ondan geçtiğini söylememe gerek var mı bilmem..Aslında anlatacak çok özelliği var bence..Biraz da burda olmadığım zamanlarda ya da onu kaybettiğimizde yaşadıklarımı yazmak istiyorum..
O gün bahçede biraz çiçeklerle ilgileneyim dedim..Gülleri budadım falan..Ceplerim çalmış duymadım ama evin telefonu acı acı çaldı..Yetişemedim tabii.Hem ellerim kirli hemde doluydu..Uzun uzun çalmasından hiç şüphelenmeden yetiştim en sonunda.(saat 8 civarı)Açtım ve Burcu annemin beni arayıp aramadığını sordu..Sesi kötüydü ama benim aklımda hiç öyle bir şey olmadığından kötü bir şeye yormuyorum hala..Konuşmadığımı söyleyince bana anneannemi kaybettik dedi..Hadi canım dedim...dedim yanii.İnanmadım..O hiç bir zaman gidecek biri değildi benim için.Herkesi severim ben ama onu başka..Kulaklarıma inanamadım ve telefonu kapadım..Ağlamadım ağlayamadım ..Kafamda sadece yetişmek var..Çünkü ben buraya geldiğimde anneannemin tek korktuğu şey ona veda edememem..En uzakta benim ve zaten uzaklara gittiğim için çok üzülmüşlerdi hep dedemle.Hemen Uzunbeyi aradım ve ondan bana bilet almasını istedim..Çağıl da gelmek istedi ona da bilet baktık..Bulamadık..Ben 10 arabasına yer buldum tek kişilik ..Hemen aldık Çağıla dedim benim gitmem lazım..sen kalsan olur mu? Olur dedi..kendime bir çanta hazırladım hemen ama nasıl hazırladım bilmem..Çağıl da hazırlamış ona sonra gelirsin İstanbulaben seni karşılarım dedim..Hemen yola çıktım..Yolda müzik çaldığında ve dayanamadığım zamanlarda sessizce ağlayarak sabah istanbula vardım..Çarli eşiyle beni beklemiş ve arabayla yola çıktık.. 2.5 saatte Demirköye vardık..Biz gittiğimizde yıkamaya almışlardı..Aslında ben onu başkasına emanet etmezdim ama o kafayla yanına gitmeyi akıl edemedim..Zaten ev iki katlı alt kat teyzemin üst kat dedemin evi..kocaman bir bahçede meyve ağaçlarının altında sandalyeler var..ve dedemle anneannemin en sevdikleri ağaç olan ceviz var..dedemi de ordan geçirmiştik..üstkata çıkamadım birden..çıkarsam oda oda onu arayıp ağlayacağımı düşündüm çünkü..herşey onun stilinde..Çerçeveli fotoğrafların kenarına iliştirilmiş ailenin rsimleri gibi ya da çivilere asılmış takvimler gibi..Örtüleri, kocaman sırt yastıkları falan..Dedemi keybettiğimizden beri istanbulda olduğundan çok özel eşyaları yok orda.Zaten tatile teyzemle gelmiş ve döneli 3 gün olmuş..Hem alt kat hem de üst kat insan dolu..Akrabalar, eş dost ve torunları..torun çocukları , torun eşleri herkes orada..Uzunbey zamanla yarışılan bir işte çalıştığımızdan yanımda yok..çünkü ya ben ya o gelebilecek..çağıl, belki de gelmediği iyi olmuş ev ve ortam buram buram anneanne kokuyor..ben kendimi akşamdan beri o kadar sıkmışım ki daha bahçeye girdik her kucaklaştığımla ağlaştım..en sonunda kendimi topladım ve yukarı çıktım..sonra onu cevizin altına getirdiler..aynı dedem gibi..ben burada bunaldığımda bazen o cevizin altında oturduğumuzu hayal ederdim..böyle mi toplanacaktık cevizin altında anneannem.
onu dedemin yanına götürdük..o halde bile ben onları birbirine yakıştırdım inanın..Burcunun yazdıklarını okudum ..aynen söylediği gibi annem devamlı kelimelerle ve cümlelerle uğurladı annesini dedemin yanına..zaten girişte ve en güzel yerde sağda ..kalabalık erkek topluluğu var..bizim orda kadınlar mezarlığa gitmiyor..biz gideriz..hele dedemde nerdeyse ben indiricektim onu söylediler yaklaşma diye..bana ne ben onu çok seviyorum..kendi ellerimle koymak isterdim yine de.anneannemde o gücüm yoktu ve hala inanmıyordum görmeme rağmen..cevizin altında görecekmisiniz dediler..tabi görücez hatta izin verseniz alıp kalbimize sokucaz ama izin yok..sadece yüzünü açıp dokunabiliyorsun..ben her ikisini de görmeme rağmen onları hep güzel halleriyle hatırlıyorum..zaten güzeldiler de..kalp krizinden ve ayakta öldükleri için kötü bir görüntüleri de yoktu..bıraktık onları beraber ve eve döndük..o gün dua okunduğundan ertesi günün akşamı dualar başlıyor..2 gün boyunca gelenler dönmeye başladı..gelen gitti ve en sonunda çalışmadığı için teyzem, orada yaşadığı için dayım ve eşi, annem ve ben kaldık..cuma gecesi kaybetmiştik..beni bekledikleri için ertesi gün ikindi namzıyla defnettik..o geceden tekrar cuma gecesine kadar her akşam eş, dost akraba ve komşulardan oluşan 50 kişilik bir grupla her gece dua yapıldı..annemin memleketi olduğu için tanıdığımız çok, duyan başsağlığına geldi gündüzleri..ben annemi yalnız bırakmamak için ve biraz daha onun hayaliyle yaşamak istediğim için kaldım..annemle bazı günler onu ziyaret ettik, yemyeşil ormanlarla çevrili demirköy de yürüyüşlere çıktık..onu ve çocukluğumuzu konuştuk..bol bol karamuk(yabani böğürtlen) yedik yollarda..Fettah Ali denilen orman içinde buz gibi suları olan çeşmeye gidip su aldık ,serinledik sıcakladığımızda..anneannemde orayı çok sevdiği için onu andık..bol bol onu konuştuk..eşyalarını derleyip topladık ve benim çocukluğumun en büyük tanıklarının olduğu bir devri beraber kapattık orada..belki de kendimizi iyileştirdik..sonra 7. gece yi yaptık ve ertesi gün B.çekmeceye yola çıktık.normalda daha kısayol olmasına rağmen Lüleburgaza babaanneme uğradık görüşmek için..annemdeki eşyalarını da topladık, kendimize hatıralar aldık..bana annem daha demirköyde beraber aldığımız yüzüğünü verdi anneannemin , burcuya küpesini..fotoğrafları aldık tekrar saklamak için..ben daha çok yemeni ve eşarp aldım ondan hatıra..ve etamin işli bir yatak eteği.. Cüzdanından dedemin eski fotoğrafları çıktı ..birde herkesin resmi olan küçük vesikalık albümler..
Pazar sabahı Çağıl ilk defa İstanbula yalnız başına geldi..bizde karşıladık onu..sonra da ben pazartesi akşamüstü fethiyeye yola çıktım..oğluş şimdi anneannesiyle ve dedesiyle istanbulda..tatilde..sıkılana kadar orada..bizde babasıyla burada onu şimdiden özlemeye başladık..
Bir devir kapandı ve ben çocukluğuma ve hayatımın bir dönemine anneannemin ölümüyle veda ettim..onu çok sevdim..benim için eşi benzeri olmayan bir mertebede şu an..görmeme ve dokunmama rağmen hala inanamadığım bir duygu içindeyim..geçermi ya da geçecekmi bilmiyorum..ama bana onu hatırlatan herşeyi en az onun kadar seviyorum..
benim için bitmedi..çok garip aslında nerde olduğunu görüyorsun ama onu kafanda belirginleştiremiyorsun..içimde işte..başka bir açıklamam yok henüz..

40 yorum:

ZeYNeP dedi ki...

Asortik , basınız sağolsun yeniden.Cok guzel yazmıssın ve sanslısınız ki boyle bir insanın torunusunuz. Rahat uyusun.

Figen

aqua / ~~denizbahcesi~~ dedi ki...

sabah sabah ağlattın beni tekrar basın sagolsun

Adsız dedi ki...

En güzel hatıralar gün gelip acı verebiliyor, varlıkla yokluk arasını hep çok ince bir çizgi olarak düşünmüşümdür. Ne mutlu ki sevdiğini bildirmişsin ve sevildiğini biliyorsun. Mekanı cennet olsun. K.

kedi dedi ki...

Anneanneler niye bu kadar önemlidir hayatımızda?

Çocukluğumuzu beraber geçirmenin yanısıra,annemizin hayır dediği herşeye izin verdiği,annemizin kızdığı hiçbir şeye kızmadıkları,hep anlayışlı,şefkat dolu davrandıkları için mi,herşeyimizi onlara daha rahat anlatabildiğimiz için mi acaba?

Yani ben de önce dedemi(gerçi O,"dede" dememize kızardı,"ben yaşlı mıyım,büyükbaba deyin"derdi:) )kaybeden,aneannesi hâlâ hayatta olan ama aynı O'na aynı bu duyguları taşıyan biri olarak senin bu yazını ne kadar etkileyici buldum Asortiğim inan, sabah sabah ruhuma iyi geldi diyeyim.

Ona bu duygularınla veda etmiş saymıyorum seni,aksine hep berabersiniz,sadece uzuunca bir süre görüşemeyeceksiniz,hepsi bu.

Seni çook özlemişim ve çok seviyorum.
Biliyorsun.

Asortik Krep dedi ki...

Figen, onunla ilgili herşey bana mutluluk veriyor..umarım yeterince bizde onu mutlu edebilmişizdir.
Aqua, dostlar sağolsun..
K. mekanı cennet olsun tüm anneanneler ve dedelerin.

Adsız dedi ki...

basin sagolsun asortikcim.yazini okuyunca benim anneannemi kaybettigim zaman aklima geldi.Allah sabir versin.
uzaktan

Asortik Krep dedi ki...

Biyonik,babaanneler de candır sadece adı değişik.
Bende seni özlemişim..
Uzaktan, uzakta değil yanımda gibisin sağol.

elma dedi ki...

O'nu bu kadar guzel anlatman daha da duygulandirdi beni, hic olmadik bir zamanda gozyaslarimi tutamadim Asortik..Allah sabir, dayanma gucu versin, hep bu guzel anilarla teselli edin kendinizi, nur icinde yatsin Anneannen.

Adsız dedi ki...

Üzüldüm mü ? çok... Ağladım mı? çok... Şu anda bile zaman zaman... Dedem öldüğü zaman ona ölümü yakıştıramamıştım. Anneanneme de yalnızlığı. ikisini ayrı düşünemiyordum. Onu görmeye her gittiğimde hep dedemi arıyordu gözlerim. Konduramıyordum bir türlü. Ölümlerini hala kabullenemiyorum. Ama en azından...
Anneannemi gömdükten sonra gittim anneme sıkı sıkı sarıldım. Ondan sonra da saldım artık kendimi. Ağlarken kulağıma oğlum babanla beni de buraya anneannenle deden gibi yanyana gömün dedi. O anda içimden bir şeyler koptu gitti.Bir şeyler yerinden oynadı bir şeyler de yerine oturdu. Özellikle 'gibi' kısmı. Gibi onlar gibi... keşke herkese nasip olsun onlar gibi yaşamak onlar gibi olmak
onlar gibi de ölmek... Ayakta ve de dimdik yaşamları boyunca olduğu gibi. Eh be anneannem sen dedemsiz değilsin ama biz sensiziz artık...
Duaların hep üstümüzde olsun...

Asortik Krep dedi ki...

Elma şekeri, daha çok şey var yazacak zamanla belki..

Asortik Krep dedi ki...

Eh be Çarli..ne diyeyim ki ben sana şimdi.

Gamzeli dedi ki...

tekrardan başınız sağolsun hepinizin...

kedi dedi ki...

Ben babaanne sevgisi nedir hiç bilmem ki Asortik.

Babaannem ben doğmadan ölmüş(Adım O'nun adıdır.Babam beni"anamın adı,ağzımın tadı"diye sever).Babacığım hem annesiz hem babasızmış ben doğduğumda.

Mutlaka öyledir,candır onlarda,ama ben bilmiyorum işte:(

Asortik Krep dedi ki...

Canım .. ben onu misal olsun diye söyledim..yani o da candır severse tam sever gibi..ben babaanne olacağım kısmetse ama aynı annem gibi ya da benim anneannem gibi biri olacağım..adım babaanne olacak :))
Babana hak veriyorum bende olsam adını koyardım kızıma..sevgilerimle.

Nenoni dedi ki...

asortik başınız sağolsun yeniden..

Age35 dedi ki...

Asortikcm,diğer arkadaşlarım gibi bende çok duygulandm okurken..Başın sağolsun...Allah geride kalanlara uzun ömürler versin...

Adsız dedi ki...

okurken gozyaslarimi tutamadim.. ozellikle bu uzak diyarda en cok korktugum seydir sevdiklerimden birisinin aci haberini almak ve yetisememek.. son kez gorememek.. nerden baksan 1-2 gun yol... Allah rahmet eylesin, basiniz sagolsun ve nur icinde yatsin... ne mutlu ona ki harika, dopdolu bir omur gecirip sizin gibi tatli torunlarini gorebilme,hatta torunlarinin cocuklarini sevebilme sansina erismis...

crystalsdreams dedi ki...

ben de anneannemi kaybettiğimde, hayatımda ilk defa ölmüş bir bedeni,yüzü görüp,dokunmuş,sarılmıştım ve sonra anlamıştım ki bu beden ruh olmadan hiç bişi değil...Yani o zamana kadar ölmekten öte o mezara gömülen kaybettiklerimi düşünüp üzülürken ,ürperirken gömülme kısmını düşündükçe, anneannemi kaybettikten sonra o ruhsuz bedene sarıldığımda anlamıştım ki beden öldükten sonra nereye giderse gitsin..Ruh gidiyo ki ,bedeni terkediyo ki,sonsuzluğa doğru gidiyo ki...Yani en azından ben böyle düşünüp,anneannemin beni hiç bırakmadığına karar vermiş,mezarında da mezarına götürene kadar da orada yalnız kalacak diye üzülmemiştim...İzliyor bizi onlar,ben biliyorum...Evet garip oluyor ama öyle, bitmiyor,başka bi yerde hala devam ediyolar...Nurlar içindedir anneanneciğin,dedeciğin de...
çok etkilendim ama şimdi ben be asortikçim...
tekrar başınız sağolsun...Allahım sana ve tüm sevdiklrine sağlıklı,uzun ömürler versin.

Asortik Krep dedi ki...

Nenoni,sağol yalnız bırakmadın hiç.
Age35,içimdekileri yazınca rahatlarım ben..Sende sağol.
Banu, tek üzgün olduğum taraf belki de son 6 senedir Fethiye de olduğum için az görüşebilmemiz..ama her geldiğimde ya Demirköye gittik ya da onlar geldiler..
Elif, 66 yıllık evliydiler..umarım birliktedirler..
Kristıl, bende senin gibi düşünüyorum..Ruh gidiyor beden kalıyor..Onun için ciddi ciddi organlarımı bağışlamayı düşünmeye başladım..Hiç değilse haksız yere başka insanlara zarar vermek isteyenler bir nebze önlenebilir.Neden çocuklar ya da insanlar gereksiz yere öldürülsün ki bazı insanların para kazanmak için yaptıkları şerefsizliklerden.Daha çok bağış olsa böyle bir sektör olmazdı..Ve o şekilde uygunsuz organ alan insanları da kınıyorum..Yaşayan bir insandan parayla satın alıp ameliyat ettirmek farklı bir insanla pazarlık edip git bana bir böbrek getir demek farklı.

Annelog Atölye dedi ki...

Ne şanslı ki, ne çok sevilmiş anneannen. Eminim huzurludur.
Sabır diliyorum Asortik.

ibeking dedi ki...

insan alışıyo bir süre sonra ama hani yazmışsın ya evini kokusunu işte o zaman zaman hep burnunun ucuna gelecek bi tuhaf olacaksın..tekrar başın sağolsun ..ananeciğinin yolu ışık olsun

Sunthing Special dedi ki...

Başınız sağolsun... :(

enne dedi ki...

Başınız sağolsun, anneanne ve babaanne ile büyümüş ve ikisi de hala hayatta olan biri olarak diyebilirim ki şanslısın, anneannenle doya doya yaşamışsın çocukluğunu. Şimdi ikisi de hasta (biri 88, diğeri 82 yaşında) ve benim anneannem ile babaannem kardeş, (annem babam teyze çocukları) bu nedenle ikisi birbirine fiziksel olarak benzer ama karekterleri farklıdır tamamen. Onları çok seviyorum ve kaybedersem ne yaparım bilmiyorum.
Bu nedenle acını anlayabiliyorum sanırım.
Çarli'ye de bir çift sözüm var. Şu kısacık yorumuyla beni salya sümük ağlattı. Allah tüm sevdiklerimize uzun ömürler varsin.
Anneanneciğin de huzur içinde yatsın.

yorgungeyik dedi ki...

başın sağolsun canım.

Mert dedi ki...

benim anenem dedem oldukten 5 yil sonra alzheimera yakalanmisti, her 3 ay 4 kardesten biri bakiyordu evinde. Hasta haliyle bile o kadar sevimliydiki... Bir kac yil sonra oda dedeme katildi. Nasil hissettigini anliyorum, basiniz sagolsun tekrar.

Koyubeyaz dedi ki...

Bu aralar haddinden fazla olum haberi ile kavrulduk... hepinizin basi sagolsun seni cok iyi anliyorum ve inaniyorumki biz anilarimizla dilimizle sesisimizle onlari ve yasadiklairmizi ne kadar cok anarsak onlarda o kadar uzun sureli yasayacaklardir. Icimizde bir yerlede hic olmuyolarki zaten sadece beden kayboluyor o kadar. Tekrar basiniz sagolsun ve buyuk sabirlar diliyorum...

Asortik Krep dedi ki...

Annelog, çok sağol..umarım huzurludur..
İbeking, sağol..Annemde bir yemenisini buldum aynı koku..Özledikçe kokluyorum şimdilik.
Sunthıng, sağol canım..
Enne, Allah onlara sağlık ve sıhhat versin..Çarli beni de ağlattı..
Yorgun Geyik, aynı zamanlarda aynı duygulardayız..seninde başın sağ olsun..
Mert Ulaş, en kötü halleri bile herşeylerden güzeldir..
Koyubeyaz,en sevilenleri sık sık anmak onları unutulmaz yapan..Unutmayacağım bende.sağol desteğin için.

gazel vakti dedi ki...

Asortikçin yazının yarını okuycam kusra bakma gerisini okumak ağlamak istemiyorum.Anneannem sağ benim ve tıpkı senin kadar özel bi anneanne.Bu yaz tüm torunları başına toplandık acaip mutlu oldu.Allahım seneyede nasip etinşallah dedim.Eski insanlar başka oluyor daha bi seviliyor galiba.Tekrar başın sağolsun.

Asortik Krep dedi ki...

Gazel Vakti, tabiki kusura bakmam..Bu yazı bir rahatlama ve paylaşma yazısı..Belki bir ders alma..Hayattayken insanlara iyi ve güzel yaklaşmalı yazısı..Anneannenle beraber olmana da çok memnun oldum..Bir daha görüşünde benim için de elini öpüver lütfen..ve yazılarımı canın neresine kadar okumak istiyorsan o kadar oku..olur mu..
Biz de bir araya toplandığımızda ağlaştığımızı düşünmeyin sakın..onu sevgi ve hasretle anıyoruz..ağlayarak değil.Kötü olan başkasına çaktırmadan birkaç gözyaşı döküyor ama sonra toparlanıp tekrar konuşmaya başlıyoruz..

Burcu - Mutfak Camı dedi ki...

Benim anlatmak isteyip de anlatamadığım ne varsa yazmışsın abla, eline diline sağlık. nedense bende bir tıkanma oldu. çok fazla konuşamıyorum bu konuda. belki de anılarımı, düşüncelerimi kendime saklamak ve böyle avunmak istiyorum, bilemiyorum.hepimizin tekrar başı sağ olsun.sevgiler...

zeyno dedi ki...

***Asortikcim, tekrar başın sağolsun. Ne mutlu sana ki, ben onu hiç kırmadım, o da beni demişsin. Biliyor musun aksi olsaydı, bir kerecik bile istemeden de olsa kalbini kırsaydın, kendini çok daha kötü hissedecektin.Ve ne mutlu böyle bir anneanneyle zaman geçirebilme şansına sahip olabilmişsin.Geçecek mi, evet geçecek, bir zaman sonra bu kadar acıtmayacak yokluğu, ancak an be an, onu hatırlatıcak birşeyler yaşayacak ve hüzünleneceksin. Hep içimizde olacaklar aslında. Huzur içinde yatsın....

Adsız dedi ki...

Tekrar başınız sağolsun. Yazınız beni çok duygulandırdı.

Asortik Krep dedi ki...

Burcum, paylaşımlar ortaktı da onun için aynı şeyleri hissetmişiz..
Zeyno, samimiyet saygıyı kaybetmek değildir ki..En sert şeyleri biz söyleriz ama saygıyla..
Huzur içinde yatsın..
Meltem Sözer, yazıdakiler içimdekilerin bir kısmı sadece..Yine de birazını anlatabildiğime sevindim.

me dedi ki...

Sevgili Asortik Krep ;
Başınız sağ olsun ,anneannenin mekanı cennet olsun.Ne kadar güzel,ne kadar imrenilesi bir ilişkiniz varmış onunla ,ne büyük şans onunla dolu dolu yaşadığın anların olmuş.O kadar içten ,o kadar güzel ifade etmişsin ki duygularını...İnsanın çok sevdiği birini kaybetmesi çok büyük bir acı ,Allah sizlere sabır versin.

Asortik Krep dedi ki...

Ponçik, Annemle de konuştuk bunu Demirköydeyken..
gerçekten düşündüm ve aklıma kötü bir şeyler gelmedi yazmak için..Öyle yumuşak bir kadın da değildi..Allah rahmet eylesin..

Gün dedi ki...

Tekrar başınız sağolsun, ne mutlu onlara böyle seven torunları var.

Deadora dedi ki...

Canim inan cok üzüldüm biliyorsun.. ona karsi olan hislerini cok iyi anlatmissin.. ama dedene ve anneannene karsi bu kadar güclü olman, mezarliga gitmen, son kez yüzlerine bakmis olman onlari gercekten de cok sevdigini gösteriyor..
yazini okurken fark ettim ki hemen hergün bircok seyi atliyoruz.. son günümüz oldugunu bilsek, en ufak seyleri takinti yapip gerek bloglarda gerek günlük yasamimizda insanlari kirar miydik acaba? hic sanmiyorum.. keske herkes senin gibi arasi iyi ve mutluyken ayrilabilse bu dünyadan sevdikleriyle..
yüreginde sevgi oldugu sürece bu sana ölüm gibi gelmeyecektir.. onlari sevgiyle ugurlamissin cünkü artik.. o seni mezun eden bir ögretmendi belki de.. sana bircok seyi ögretti ve simdi gitti.. belki de giden sendin kim bilebilir ki?

Oya Kayacan dedi ki...

Acının ilacı sadece zaman. Zaman, ki o beklenen yolculuğa bizleri de taşıdığı için yanında. Başın sağ olsun. Yaşandı bitti işte.

Adsız dedi ki...

insanlar öldüklerinde ne götürüyorlar yanlarında?hiçbirşey..
önemli olan mal,mülk,para,pul değil bence arkandan iyi duygularla anılmak,özlenmek,hatırlanmak....
ne mutluki ona,dolu dolu bir hayat yaşayıp,hayırlı evlatlar yetiştirip, güzel anılar bırakmış.mekanı cennet olsun.

Asortik Krep dedi ki...

Gün, sağolasın canım..
Deadora, evet haklı olabilirsin ..
Oya Kayacan, desteğiniz için teşekkürler..
Marfan, tek korkum yalnız kalmak..Sevdiğim insanlara kıyamam..Mutlaka bir dönüş noktam vardır.
"Mekanı cennet olsun" ne güzel bir dilek bu ..Teşekkürler..