Dün akşam annemle babamı yenilenen otogardan geçirdik..Bir önceki sefer hiç ağlamamayı başarmakla beraber daha annemler otobüse bindiği gibi ben ağlamaya başladım ama nasıl yaşlar süzülüyor anlatamam.Zaten yüzüm çok değişmez sadece yaşlar dökülür ve gözlerim ben ağlıyorum diye bas bas bağırır.Her zaman ki gibi gidip oturdukları koltuğun önünden onlara bakamıyorum..Çünkü böğüre böğüre ağlamak istiyorum.Herkesi tanıyormuşum, kalkan otobüs firması yetkilileri adımla biliyormuş takmam ben .Ağladım sadece arabaya gidip gitmeme konusunda tereddütte kaldım.Çağıl bir ara dalga geçti.İnsanın yavrusu ne garip ki ona dönüp Allahta seni böyle ağlatmasın ya da bu kadar özleme hiç kimseyi diyemiyorsun.Zaten bu çocuklar büyüyünce çok farklılaşıyorlar.Onun da ne kadar duygusal olduğunu bildiğimden hatta dışarıya vuramayanlardan olduğunu gördüğümden susup cevap vermeden bekliyorum.Otobüs sanki benim toparlanmam için kalkmıyor.Manevra yapıp dönerken toparlanıp gözyaşlarımı siliyorum ve kapıdan çıkarken el sallayıp gülümsüyorum..Aslında alışkınlar çok ağlamama hatta bir kere krize girip daha otogara girdiğimiz andan itibaren ağladığım için hep kendimi tutup üzmeyeyim diyorum ama nafile..Saat değil ki bu.Kendini kuramıyorsun.Eve gelene kadar hıçkırmamaya çalışarak ağladım.Evde de yemek hazırladım bizimkilere..Böyle zamanlarda akıllı erkekler bence kadınlara bir şey dememeli.Neyse ki Uzunbey akıllı bir adam.Yemeği yedik,bir gusto paylaştık ve ben kendimi koltuğa attım.Oradan da yatağa ve uzun bir geceyi horul horul uyuyarak atlattım.

Bugün işe gitmedim.Çünkü yarın sabah görümcem eşi ve çocuğuyla bize gelecek İstanbuldan.Evi hazırlayayım dedim ve aslında canım işe gitmek istemedi.Öğlen oldu hala bilgisayardayım.

Bu resimler Çalıştan .Bir gün önce denize gittiğimiz yerden çok güzel bir yelkenli geçiyordu ve bende resimlerini çektim.Bu resimler bana yurtdışından, rutubetli bir ülkeden mail yollayan Mine için..İlk resimde yelkenli Kızıl ada önünde..Şimdi ülkemizde deniz fenerleri satılıp butik otel-restorant yapılıyor ya..Bizimkini de burada çok meşhur ve sosyetik bir Beyaz Yunus diye Hıncal Uluç gibi gazetecilerin bile yazdığı bir sosyetik balık lokantamız vardı onun sahibi kiraladı ve sanırım butik otel ve restaurant yaptı..Daha yeni açıldı gidemedim.Önümüzde ki ilk fırsatta gitmeyi düşünüyorum.Hatta belki ağustosta evlilik yıldönümümüzde Uzunbey götürür bilemem artık.Kızıladanın arkadında Göcek adaları var..Onun arkasında karaltı şeklinde görülen dağların arkası ise Dalaman.Yani gördüğünüz kısım Fethiye Körfezi.

3. resimde teknenin hemen arkasındaki evler Şovalye adası..evet orası bir ada ,bakkalı bile yok ama manzara harika.Yine de ben bir adada yaşamak istemezdim..Çünkü ben sıkılınca gitmeliyim..Öyle tekne mekne bekleyemem.Dağların arkası Kayaköy.

2.resimdeki dağların arkası da Hill side.

Çalışta gün batımını da izlemek çok güzeldir.Bir de sabah ve akşam denize girmek..Son iki gün hariç genelde 7-8 civarı denizdeydik ve keyfini çıkardık sanırım..

İşte size AsortikKrep'in babası..Mutfak Camının ve Çarlininde..Annem onların şapkalı resmini koyacağımı söylediğimde şapkasız ve gerçek görüntülü resimlerini de koyabileceğimi söyledi bende yayınlıyorum işte..Babiş denizde.

Uzun süredir almayı düşündüğüm sallanan koltuklar vardı,Annemler burdayken denk geldi ve ancak getirdiler..Bütün akşamlarımızı onlarda geçirdik..Şömine başında olmazsa olmazlarımdan biri.Yine babiş..

Asortikkrep'in annesi de asortik olur :) İnci küpeli ve gözlüklü deniz keyifçisi ..

Bu resmi de şimdiye kadar gittiğim en güzel patcwork sergilerinden birinde çektim.Sergi sahibi öğretmen hanımda 30 yıl Edirne 'de yaşamış ve Annem gibi Edirne Kız Öğretmen Okulu mezunu..Fethiye Kültür Merkezinde ve bildiğim kadarıyla bugün de açık.Keşke herkes görebilse ..Nefis bir sergiydi.Annem hayranlıkla öğretmen hanımla sohbet ederken bir yandan da nasıl uygulama yaptıklarını konuştular.

Keşke Burcu burdayken sergi açılsaydı..Onlara gönderdiğim cd de gerçi sergiyle ilgili resimlerde var.

Dip not: Festivalden plaket aldık..Hem de 3 tane...Çağıl'ın ilk plaketiydi çok sevindi :)) Büromun en güzel yerinde sergileyeceğim.