Perşembe, Mart 25, 2010

Bir daha vursa idi nefesim nefesine..

Günlerdir yazmak isteyip de yazamıyorum. Bu insanın içinde sancılara neden olduğu gibi rahatlayamamak için de bir neden aslında. Kafam meşgul, iş, güç, her şeyle. Normal şartlar altında sayfalar dolusu yazabilirim ama gel gör ki bilgisayar başına oturunca her şey uçup gidiyor zihnimden. Özlüyorum, yazmayı, başka şeyler düşünmeyi, boş boş oturmayı, birilerinin bana bir şeyler öğretmesini, benimle ilgilenmesini. Öyle uzun zaman oldu ki geçmiş hayal gibi geliyor. Bir daha ulaşılmayacak bir şey. Oysa ben tüm günümü istediğim gibi geçirmek istiyorum, kimseye hesap vermemek, bisikletle tepelere çıkmak, - şu canım sıkıldığında bisikletle gezme olayı kadar beni rahatlatan bir şey yok sanırım, en özlediklerimden ilk sırada bu var :) komik ama öyle. Bir bisiklet, iki fincan, bir termos ve yere sermek için bir örtü, bir de manzaralı tepe..

Yazmadım, yazamadım Devin gitti, son günlerde yazamamamın sebebi biraz buydu. Onu düşünüyorum sık sık. Son ziyarete gittiğimde yanımda götürdüğüm onun için yazılan yorumlar geliyor aklıma.Ne kadar mutlu olmuştu, biz kakara kikiri geçirdik o dakikaları , hatta bize kulak kabarttılar bir ara bunlar ne konuşuyor diye ve onu tanıdığımdan beri hiç çaresiz görmedim ben. Hiç yenilmedi , hiç vazgeçmedi. Her nerede olursa olsun mutlu olduğunu düşünüyorum, o bunu çoktan haketti. Benim için bile ne kadar zor, ben onunla hiç vedalaşmadım ve sanki hala orada biliyorum. Ailesi ve oğlu için kolaylaşsın istiyorum hayat ama bir ölüm hayatı ne kadar kolaylaştırabilir ki..?

Bu bir veda değil, ben onun gittiğini biliyorum ama içimden gitmedi. Gönderemedim daha. Sanırım kolay kolay da gitmeyecek. Biz onunla bir müddet aynı binada yanyana ofislerde çalıştık,tanışıklığımız da oradan ama hayat beni onunla hasta olduktan sonra daha sık aralıklarla görüştürdü, yani ben onu hep zor zamanlarında aslanlar gibi gördüm. Bir kadın böyle olmalı aslında, ona amazon dememin sebebi de bu. Ben onu hiç yılmış,yıkılmış ve darmadağın görmedim..

Örgü hareketini anlatmıştım ona ben biraz iyileşeyim örerim dedi bana..Sonra döndü Jale örsün dedi, :) Jale annesi, en az Devin kadar güçlü bir kadın, örerim çocuğum dedi, bana en son raddeye kadar yaptığı elişlerinin son çalışmalarını daha önce vermiş, kolum şiştiği için artık yapamıyorum,pazarda sat bunları demişti..
Mekanı cennet olsun, nur içinde yatsın. Yazacak daha sayfalarca konu bulabilirim onun hakkında ama ben son günlerde yaptığım gibi sadece kalbimin bir köşesinde yaşatacağım onu.

Yoğunluk devam ama yazılara ağırlık vermek istiyorum artık..

Bir terslik olmazsa 1 nisan da Fethiye Kültür Merkezinde Klasik Müzik Konserimiz var, sanatçılarımız Mezzo-soprano FERDA YETİŞER - arp BAHAR KINIŞ TUĞLU - çello ÖZGÜR ELGÜN . Biletler FETAV' da ve Çalış'ta Roka Restaurantta. Son günlerdeki yoğun işlerimden biri buydu işte.Bu konser Çalış Karnavalı yararına yapılıyor, geliri çocuklara kalacak.

Daha sonra 2-3-4 nisan da Üzümlü de Kuzu Göbeği Mantar Festivali var ve ben oraya bu gönderdiklerinizle gidip stand açmayı düşünüyorum.Yani ordayım, Üzümlü'de, gelmek isteyenleri bekliyorum. Mavi Kuş standına gelip bana yardım edebilirsiniz.. Herkes gelebilir- eşya yollayan yollamayan , festivali görmek isteyenler dahil :)

Mavi kuş Hareketi

1-Ece
2-Dersaadet
3-Bilge ve annesi-1. kısım
4-Sude Duru
5-Selmanın sepeti
6-Tülin Hanım (PDA)
7-Şanslı
8-Özlem-Trakya (2 kargo)
9-Canan Hanım
10-Eryaman
11-Anne İşte :) O kadar dalgınım ki farketmeden adını yazmışım :))
12-Petek C.
13-Mine Flora
14-Bilge ve Annesi (2. kısım)
15-Selma T. (Dün gelmiş)
16-Gülden Y. (bugün geldi)

Listemiz şimdilik bu kadar. Kırmızılar yayımlananlar.Siyahlar sıradakiler. Adı yerine bloğunun yazmasını isteyenler lütfen mail atıp bloglarının isimlerini yazdırsınlar.
Bir kaç gündür sizleri habersiz bıraktığım için üzgünüm.Bir terslik yok sadece ben hayata yetişmeye zorlanıyorum.
226463177 kargo göndermek isteyenler için adres ve isim yerine indirimli gönderecekleri numaramız bu.

Bugünün şarkısı eskilerden..Benim çok sevdiklerimden. Uzak yerlere gönderiyorum bu parçayı.. En uzak yerlere..

11 yorum:

Anne İş'te dedi ki...

11_Anne İş'te:))))

bilge ve annesi dedi ki...

Hayatımızda kaybettiğimiz insanların acısı hep saklı kalıyor, zaman üzerini yavaş yavaş kapatıp derin bir sızı haline sokuyor. Aklına düştüğünde içini acıtan bir sızı. Ölüm söz konusu olunca söyleyecek laf bulamıyorum, ateşin de düştüğü yeri yaktığını çok iyi bildiğim için sabırlar dileyebiliyorum sadece. kendinize çok iyi bakın...

pippi haşmet dedi ki...

Bisikletle turlamak bana da hep keyif vermiştir. Ama özgürce.. Sepeti de olsun bisikletimin mesela. Aslında var ama bisikletle turlayacak bir arkadaş olmadan keyif vermiyor gezmek. Bisikletten bisiklete konuşmayı özledim.

aysencifci dedi ki...

Başınız sağolsun, hem ailesinin hem dostlarının..
Böyle büyük acılarda ne söylense hafif kalıyor..

icimdeki yolculuk dedi ki...

tanımıyorum ama üzüldüm..mekanı cennet olsun..

Pilli Petro dedi ki...

bek
ri
ya

takibe aldığınız adresimi
aşağıdaki gibi değiştirdim
url lerinizi ayarlayınız

http://ucuncubasamak.blogspot.com/

yalnızlar kraliçesi dedi ki...

etkilenmemek, üzülmemek elde değil .. tüm sevenlerinin başı sağolsun..

yoğun çalışma tempona hayranım. sana nazarlar ermesin. hep mutlu ve umutlu ol güzel kardeşim..

Adsız dedi ki...

Başınız sağolsun. Allah ailesine ve sevenlerine sabır versin. Üzülmemek mümkün değil ama mekanı cennet olsun.

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Çok üzüldüm...Şimdi senden öğrendim...Başınız sağolsun! Huzur içinde olsun!...

Tijen dedi ki...

Asortik hatuncuğum galiba kimsenin bir yere gittiği yok, bizimle kalıyor sevdiklerimiz. Lale'ciğimi kaybedeli kaç sene oldu, hala adımı her yanlış yazışımda (bana Tiken derdi bazen, ben de bazen hızlı yazarken öyle yazıyorum) onu anıyorum. Sanki muzip muzip gülüyor bana. Öyle hissediyorum!

Fifi Croissant dedi ki...

Ben Devin Hanim'in blogunu okumayi, bu duygudan kacinmak icin cok onceden birakmistim. O'nu mucadeelsinden, moralini hep yuksek tutmasindan, kendi derdini birakip baskalarina yetirmeye calismasindan dolayi hep cok takdir ettim, ama bir yandan da "birsey olursa" bilmek istemiyorum diyerek bencilce nedenlerden takibi biraktim. Okuyacagim, tanidigim biri haline gelecek, sonra gun be gun eriyecek, ben bunlari istemiyorum dedim. Zaten babam vardi burnumun dibinde her gun biraz daha kaybettigim. Devekusu gibi kafami gommek daha kolayima geldi.

Ama simdi bu vefat haberini okudugumda "ben tanimiyorum, uzulmedim" diyemedim. Icim ciz etti. En son kolum kirik yazmisti, yine sizin bir yazinizdaki linke merakima yenilip tiklamistim da oyle gormustum. Uzerine baska birsey yazamamis.

Allah ailesine de butun sevenlerine de sabirlar versin. Insallah butun acilari dinmistir. Allah rahmet eylesin.