Söylesene beni kaç harfle sevdin..?

Hani anlat desem içindeki sevgiyi, ilk kelimenden sonra kaç dakika sürer?
Zamanı ellerimle yakasından tutup havaya kaldırsam ne kadar anlatırdın?
Hadi anlatsana beni kaç harf sevdin?
Oyunuma geldin sevgili. Kandırdım seni az önce. Bana olan sevgin kaç harf diye sordum sende bana anlatm...aya başladın....
Cümlelerle kelimeleri süsleyerek anlatmak yeterli oldu. Demek sadece SENİ ÇOK SEVİYORUM da özetim. Oysa bana yaşadığımızı sandığım bu büyük aşkı tarif edememen lazımdı. Ağzından hiçbir kelime çıkmamalıydı. Düğümlenmeliydi ses tellerin, ellerin titremeli, avuçların terlemeliydi. Bocalamalıydın. Her anlatmaya kalktığında saçmalayıp örneklerle izah etmeye çalışmalıydın. Başaramamalıydın. Anlamını bilecek kadar bir aşk bize yakışmazdı oysa. Bak sokaklara hep onlarla dolu. Ellerinden tutabildiğin bir aşk bu sendeki. Bana olan sevgini özetlememeliydin sevgili. Özetlenecek bir aşk sadece kitaplara konu. Yazılabilecek kadar basit bir aşkı ben bir damla gözyaşıyla anlatırdım sana. Bana benim sorumu sorma sevgili. Peki, sen anlat o zaman deme bana. Beni sadece 16 harf seven birisine ben ne anlatayım?.

... ... ...

Bugün gelen bir mailden paylaştım, çok güzeldi..

Hayat şöyle bir şey.. Bugün üniversite sınavının ilk basamağının sonuçları açıklandı ; Çağıl güzel bir sonuç almış ama paylaşmama izin vermiyor.
Kendisi iki gündür Ankara'da (kalbim Ankara'da atıyor) Business Park Hotel diye bir yerde kalıyorlarmış. . (mavikuş kolisini ücretsiz göndermek isteyen bu gece otele gitsin' dermişim :)) Yarın Eskişehire geçecekler, orada kısmet olursa onları Minimalist karşılayacak .. Bunu da gururla söylüyorum ki kendisi blog arkadaşım olur :)) Bugün telefonda mesaj çektim, yarın bizim çocuklar ona emanet.. :))

Bugün Anıtkabiri de ziyaret edecekler.. Atam sana pırıl pırıl bir genç gönderiyorum huzura.. :) Ben yetiştirdim söylemesi ayıp, ( uçuğum bugün, Uzunbey bütün çatlaklar seni buluyor derken sanırım benim de normal olmadığımı biliyordur) umarım biliyordur.. Bu saatten sonra düzeleceğimi de sanmıyorum..

Biraz önce liseden kankimle konuştum. O bir erkek ve iyi bir arkadaş. İnsanın böyle dostlarının olması ve bunu hissedebilmesi güzel bir duygu. 22 sene sonra diğer arkadaşlarla da görüşebileceğim en nihayetinde..Birde önce ona Çağıl 'ı göndereceğim İstanbul'a sana arkadaşlık etsin dedim, sonra da ne güzel diye düşündüm.. Benim iyi arkadaşım ona da şimdi arkadaşlık edebilecek :)) Dayı orda,teyze orda,anneanne ,dede orda Çağıl tabii İstanbul ister dedim içimden.. Çevre süper :) Hayat böyle birşey işte, neyi nerden yakalayacağın belli olmuyor.Seviyorum bu karmaşayı ve insanları. Hem de yakaladıklarımı bırakmadan. Bazen hırpalıyor beni, biliyorum ben böyle tercih ettiğimden ama en çok acıtmadan hayatın beni sevmesini seviyorum.. Benim onu kucakladığım samimiyette kucaklasın, acıtmasın beni..

ve hayat , dün öğlen yemeği için iki parası olmayan öğrenciye öğle yemeklerini okul bitene kadar ücretsiz yiyebileceği bir yer bulabildiğim için sana teşekkür ederim.

Şimdi gitmem lazım, belediye salonunda çalış karnavalı toplantım var, akşama da Yunus Nadi etkinliklerinin son günü, FKM deyiz. Acele ve okumadan gönderiyorum.
Hayat seni çok seviyorum.. Hem de çok harfle :) Bu güzelliklerini kıskanmadığım anlamına gelmiyor..

Not: Biyo bir yazı yazmış ,evlere şenlik :))