Cumartesi, Ocak 28, 2012

Gülsen Hanım' a mektup...

Ben onu bir gün bloglar arasında gezinirken mi buldum bilmiyorum.Bildiğim satırlarında kelimelerle oynaması hatta hayata göndermeler yaparak onu anlatmasıydı.Hiç  bu kadar güzel anlatan,içindeki duyguyu bu kadar net anlatabilen cümleler görmedim ben bloglarda.Tamam biz günlük yazıyoruz ama o başka bir şey yapıyor.Gördüklerimle hissettiklerim o kadar yaratıcı ve o kadar hayatla kafa bulan bir yapıda ki hayatı ve duyguları anlatıp bu kadar içten olamaz Bazen benim kafamdakileri benden önce yazan kadın olmasından kıskanıyorum onu. Çizgisini hiç bozmamasından bile anlamalıydım aslında farklı olduğunu.Onu çok geç keşfettim ama çabuk kaybetmek istemiyorum.
Gülsen Hanım...
Size Gülsen Hocam diyorum,içten gelerek, sizden izin isteyerek,
lütfen yazmaya devam edin. Ben sayfanıza her girdiğimde size ait satırları sadece geçmişte görerek blog okumaya devam etmek istemiyorum.Birebir yazdıklarınızı takip etmek istiyorum.
Biliyorum arada insan soğukluk yaşayabilir ama inanın cümlelerinizin eksikliği sadece beni değil başkalarını da etkiliyor.Bunu ancak döndüğünüz zaman görebileceksiniz.Yaşadığımız boşluğu...

-Sizi özledim,tıpkı kime özledim dersem bende özledim diyenleri görmeniz için dönün...
 -İyi bir öğretmen olduğunuz için dönün...
-Yazmayı sevdiğiniz için dönün...
-Bizi sevdiğiniz için dönün...
-En çok da size ihtiyacımız olduğu için dönün.Kimse birini kendine boşu boşuna hoca,öğretmen yapmaz , sadece sizi kendimize rehber seçtiğimiz için dönün.Dönmelisiniz...

*Resim : Ankara Kuğulu Park -nedense resmi seveceğinizi düşündüm. :)) Ben çok sevdim. Şu haliyle orada olmak isterdim :) Resim Face'ten alıntı.

Günceleme notu :  Hahayt ! :)) Yalnız ben değilim demiştim size...  :)))))  Gökçedeniz ...

Bir tane daha geldi,yuppi :))  Nazlı Hanım...

Yaşasın :)) Akdeniz 'den bir destek daha.. Mehmet Bey...

Sonradan farkettiğim bir destek yazısı daha.. Hüseyin Bey...

7 yorum:

Arzu Sarıyer dedi ki...

Çok seviyor ve özlüyoruz çok...Ankara'yı sever Sevgili Gülsen öğretmenim ,fotoğraf çok güzel olmuş...Çok teşekkürler Sevgili krebim,sevgiler...

gülsen VAROL dedi ki...

BENİ AĞLATTIN SEVGİLİ ASORTİK KREPİM.. NE GÜZELMİŞ MUTLULUKTAN AĞLAMAK UNUTMUŞUM..

BİR 'DÖNEM'DİR BU, YAZAN İNSANLAR ARASINDA..BİRİKTİRME, DÜŞÜNÜP DEĞERLENDİRME, KARAR VERME VEYA BOZMA.. BUNA BİR DE CİDDİ BİR OMUZ SAKATLANMASI EKLENİNCE, VERDİĞİ RAHATSIZLIKLA BENİ BEZDİREN BİR KİŞİ DE ÜSTÜNE TUZ BİBER OLUNCA, YAZMAYA ARA VERDİM..

BANA YAPILAN TEDAVİNİN FEVKİNDE İYİLEŞTİRİCİ, MUTLU EDİCİ TÜM YAKLAŞIMLARA LAYIK MIYIM BİLEMEM..

TAŞMA DERECESİNDE OLMASA DA AZAR AZAR BİRİKENLERİ, OMUZ HANIMIN(!)İZNİ İLE AKTARMAYA BAŞLAYACAĞIMI DÜŞÜNÜYORUM.

MİNNETTARLIK, BÖYLESİ KARŞILIKSIZ BİR SEVGİ YÜKLÜ DOSTLUK İÇİN YETERLİ DEĞİL GÜZEL DOSTUM. SAĞOL.

NzlGl dedi ki...

Yaşasınnnnn
işte dönme sinyalleri geldi:))))
teşekkür ederim sevgili asortikkrep.... sayenizde oldu bunlar

çook sevgiler

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Düşünüp de geç kaldığım şeye, siz daha önce davranmışsınız, alacağınız olsun...bir sıfır öndesiniz.:)

nihansu dedi ki...

Nasıl bir sevgi seli bu, yalnız değilmişim. Bunları duymak, okumak ne kadar mutluluk verici. Diliyorum ki en kısa zamanda bu çağrılara bir ses/cevap gelecek.

"Yapraklar" normal bir blog sayfası değil, bir yaşam manifestosu. O kadar çok şey öğreniyorum ki okuduklarımdan, kah kahkahalarla gülüyorum kah gözyaşlarıma engel olamıyorum.

Hepimiz çok özledik.
Sevgilerimle...

nalan dedi ki...

Eline ,diline ,yüreğine sağlık dost.
Öyle güzel yazmışsın ki,üstüne laf edemedim.Sağol

Bendeniz.. dedi ki...

Sen ne tatlı ne vefalı bir dostsun, ne ince bi yüreksin:)