Deniz kızı..

Denizden yeni mi çıkmıştı, neydi;
Saçları, dudakları,
Deniz koktu sabaha kadar;
Yükselip alçalan göğsü deniz gibiydi.

Yoksuldu, biliyorum -Ama boyuna da yoksulluk sözü edilmez ya-
Kulağımın dibinde, yavaş yavaş,
Aşk türküleri söyledi.
Neler görmüş, neler öğrenmişti kimbilir,
Denizle boğaz boğaza geçen hayatında!
Ağ yamamak, ağ atmak, ağ toplamak,
Olta yapmak, yem çıkarmak, kayık temizlemek.

Dikenli balıkları hatırlatmak için
Elleri ellerime değdi.
O gece gördüm, onun gözlerinde gördüm;
Gün ne güzel doğarmış meğer açık denizde!
Onun saçları öğretti bana dalgayı;
Çalkandım durdum rüyalar içinde...

Orhan Veli Kanık

...
Bu akşam üstü güneşi kaçırmadan gitsem ve denizi seyretsem dedim kendi kendime..Bu aralar deniz aşığıyım. Onsuz olamıyorum.Ya kokusunu duymam ya dalgasını görmem gerek.Hem yürüyüşte yapmış olurum.Giyindim çıktım balkondaki yemekten sonra.Yavaş yavaş yürüdüm. Önce pazar yerini geçtim, sonra da uzun bir caddeyi.. Küçük bir sokak geçip en sonunda küçük köprüden sahile indim. İlk bulduğum masaya iliştim.Önce duble bir çay ardından orta kahve ısmarladım kendime :) Türkülerden de fal tuttum. Kılçadırda çalan bağlamadan.. Bu benim olmasın öncelik bana kalmasın...
Bugün ben bir güzel gördüm
Kamaştı gözlerim onun hüsnü cemalinde..

Sonraki bana ..

İnsanların yüzlerini göremiyorum.
Boğazım düğüm düğüm çözemiyorum
İstesem de yanına gelemiyorum.
Tutsam şu karanlığı tutsam da yırtsam .. gibi bir şeyle sıramı savdım :)


Sakin göllerin kuğusuyduk..
salınarak suyun yanağında
Yarılan ekmeğin buğusuyduk
Gözüm yaşarıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle.. bu benim değil , olmasın da..

Bunu anlayana kadar akla karayı seçtim..evvelim sen oldun ecelim sensin anladım oysa :))


Cahildim dünyanın rengine kandım
Hayale aldandım boşuna yandım
Seni ilelebet benimsin sandım
Ölürüm sevdiğim zehirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin

Sözüm yok şu benden kırıldığına
İdip başka dala sarıldığıma
Gönülüm inanmıyor ayrıldığına
Gözyaşım sen oldun kahirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin

Garibim can yıkıp gönül kırmadım
Senden ayrı ben bir mekan kurmadım
Daha bir gönüle ikrar vermedim
Batınım sen oldun zahirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin

Neşet Ertaş ustanın söylediği bir türkü bu.Hepsini bilmem ama bazılarının melodilerini bilirim..(Bu benimdi :))

Yeni bir tane .. (Benim değil..)

Ah burası Adıyaman
Alem düşman kesilir seni sevdiğim zaman.. :))

Türküler bitmedi ama benim artık dönmem gerektiğinden bırakıp kalktım.Yine yürüyerek eve döndüm. Hala türkülerin sesi ve dalgaların nefesi kulaklarımda...