Sevgili Oğlum... (15 Ekim 1992 -perşembe)

Ben hayatımın en güzel zamanlarını onu büyütürken yaşadım.O benim her zaman can yoldaşım oldu.Bazen herkesten fazla o anladı beni..Hala da o anlar ama işine gelmez :)
Vedalaşmayı, sevdiği birinin şikayet edilmesini , iş yaptırılmasını sevmez.
Sataşmayı, istediği gibi hareket etmeyi sever ve bilgisayara bayılır.

Son zamanlarda farkettim ki kızlarla dolaşmayı da çok seviyor..Babasının fiziğini benim yapımı almış,yani babası gibi uzun benim gibi iri..Zaten yakışıklı bir delikanlı olacağını biliyordum ama o özel zamanların adamı :) Ne demek bu! Hiç beklemediğiniz zamanlarda sizi etkileyen insanlar vardır ya o, işte onlardan biri..Çocukken de durduk yerde yeni bir şeyler üretirdi..İşte o kadar iyi bir takipçidir ki bazen bizim işimizi o takip eder , bazen de kimsenin görmediği şeyleri o bulur :) Bazen de bizi uyarır..Evet normalde bizim onu uyarmamız gerekir ama hayatsal durumlarda o bizi uyarır bu da benim çok hoşuma gider..Yani bize sahip çıkması..Çünkü gerekmediği zamanlarda onun fazla bir hareketini görmezsiniz ama en kafanızın karıştığı durumlarda müdahale eder.Bazen onun çok iyi bir adam olacağını düşünürüm çünkü o heyecanlanmaz..Sakindir ve kendine güvenir..

Sıkı bir Sünger Bob'çudur :)) Sünger Bob seven kızları da sever ...Ben de onu severim.Evet hala ısırarak ya da sarılarak..O benim dünya da yaptığım en güzel şeydir..

Nasılını anlamadığım normalde yapmak istemediği ama bir şekilde çok iyi işler yapabildiği bir tekniği var..O da kendine münhasır olduğundan ve biraz keyifçi olduğundan bu yönüyle başa çıkabildiğimizde şeker gibi bir çocuk olduğundan, iyi bir insan olduğundan ve hayattaki tek çocuğum olduğundan taptığım ...Altın gibi bir kalbi olduğundan ve duygu sömürüsü yaptığınızda kadınlara aldandığından (arasıra denerim de) zor bir hayatı olacağına inandığım bir o kadar da hassas yapıda olduğundan kendini saklayan kişiliğine rağmen ve kesinlikle hayatta yönetici olursa mutlu olacağından emin olduğum bir delikanlım var ..Adı da Çağıl.

ÇAĞIL , SEN BENİM HERŞEYİMSİN..

Bugün onu doğurma günüm :)) Sabah 10.30 da Merter Vatan 'da.. 4 kilo 100 gr ve 52 cm boyunda bile gözüme ufak gelen .. Yedi aylık yürüyüp sonra vazgeçen , sonra yine bir yaşında yürümeye karar veren..Daha küçük yaşta bazı şeylerle başedebilen, iki yaşında heceleri 0kuyabilen, "cimini" diye parmağına çizdiği iki göz bir ağız çizgisiyle sohbet eden her zaman akıllı ve başarılı oğluşum..İyi ki doğdun :)

Resim: Dün gezmeye çıktığımızda Yörük Müzesinde çektim bu fotoğrafı ..Şortlu son yaz demlerinden..Evet hava burda çok güzeldi :)