ara not

Çağıl bu akşam maça gitti.Bazı akşamlar haftada bir - onbeşgünde bir maça gidiyor kendinden büyük ağbileriyle.. Hatta maçta geçen bahar takılmışlar sen çalışmıyormusun bu hafta diye.. O da bizim büroya geliyor ya, yok bu hafta okuldayım ağbi demiş :) Sen askerden gelmedin mi diye de ısrarla sormuşlar :) 28-30 yaşında adamlarla oynarsan olacağı bu dedim bende..

Hala işyerinde taka bilgisayarı kullanıyorum.. İş biraz inada bindi biraz çaktırmayın. Bu da benim masaüstüm. Zeugmanın meşhur çingenesi.. Benim en sevdiğim figür.

Geçen hafta sergiden aldığımız fotoğraf..Dijital değil bu arada söyleyeyim dedim..Üç ayrı teknenin denize yansımasıymış..Uğur Bey öyle dedi.

Resimdeki takım benim Çorlu Avantaj Mudodan aldığım masa örtüsü takımı.. Birde o mavi sürahi takımı aldım.Bu da puf'taki şiltesi..

Etamini hatırlarsanız bana otel müdürü olan bir arkadaşım hediye etmişti kışın. Annem geldiğinde ancak kumaş almıştık.O da İstanbul da makinada yapabilirim demişti..Bu gidişimde bitirdi ve alıp eve geldim. İçindeki tona en uygun renk mavi olduğundan kumaşını mavi aldık. Bence çok güzel oldu , hemen kanepeye koydum.

Bardak takımı da Mudodan.. Böğürtlenler Fethiyeden..

Ne kadar büyük olduklarını göstermek açısından balkonda yerken çektim pazar günü. Fethiyede bu böğürtlenleri yeni açılan Kalepark Restaurantta bulabilirsiniz..-araya reklam aldım- :)

Kaktüs çeliklerim bugün geldi bende hemen yerine yerleştirdim. Kovayı Muğla gezisinde eski çarşıdan almıştım. 15 YTL - Yani Uzunbey bana aldı..Birde hani ucu damla akan sulama kaplarından aldı ki eskiden ben çocukken Çatalcada bizimkilerde vardı onlardan..

Aslında bu gece bu yazıyı yazmama sebep olan olayı paylaşmak istiyorum sizinle.. Hayatımda ilk defa bir Hırıstiyan cenazesine gittim..Tanıdığım biriydi ve hatta taktir ettiğim bir kişiydi Clarissa.Uzun adını google a girmesin diye yazmayacağım.

Geçtiğimiz hafta geldiğim çarşamba günü Uzunbey aradı ve onu kaybettiğimizi haber verdi. O gün Fethiye'de müslüman mezarlığında imam eşliğinde dualarla uğurladık.Türklerle İngilizlerin karışık olduğu bir grup insan önce İngilizce sonra da Türkçe Clarissa hakkında söylenenleri dinledi.Sonra önce papazla dua ettiler sonra da imamla arapça dua ederek uğurladık onu. Bu veda atv gibi tvlerde çıkmasaydı burdan okumanızda söz konusu olmayacaktı ama tv de verdiğinden ve buraya kayıt düşmek istediğimden yazıyorum..

Clarissa , FiG adını verdiğimiz Fethiye İnternational Grup'un ilk kurucu üyelerindendi.. Hatta ilk çin yemeği derslerini o vererek Fig in tanıtımında çalışan ve olgun davranışlarıyla herkesin gönlünü kazanan , benim burada tanıdığım ilk İngilizlerdendi.. İki sene evvel kanser hastalığına yakalandığını anlayınca tedavi görmeye başladıktan sonra eşine ben Fethiye de ölmek istiyorum diyerek İngiltereye gitmeyeceğini belirtmiş ve 16 ağustos gününde vefat etmişti.

Dualardan sonra sevdiği şarkılar açıldı ve toprağa verildi..Mezarlıkta diğer Fethiyede yaşayan ve orada kalmak isteyen yabancı dediğimiz ama bizim ülkemizi tercih ederek aslında bazı zamanlarda bizden fazla Türkiyeli bir kaç yabancı mezarın yanına defnedildi..

Allahtan rahmet ve tüm sevenlerine başsağlığı diliyorum..

Söyleyebileceğim.. "ellerini açmış dua ederken İngiliz ya da Türk olman farketmiyor , onlarda bizlerle ellerini açıp onun için dua ettiler ve hepimizin kalbi o an Clarissa için hüzün doluydu sadece..diyebilirim.

Resimde solda ki sarışın hanımın arkasındayım.. Özellikle görünmeyecek yerlerde kaldım..Gözlük olmasına rağmen duygulandığımı ve ağladığımı saklamayacağım.