Cumartesi, Mart 07, 2009

ortaya karışık : mart başı

Geçen hafta okul turnuvası için geçen sene söz verdiğimiz sponsorluk formalarını yaptık Çağıl 'ın sınıfının.. Oğluş kaleci formasını geçirince sırtına çok yakışıklı oldu. Sınıf arkadaşları da çok beğenmiş, gerçi ilk maçta yenilmişler ama onlara üzülmemelerini , beden derslerinde ve maçlarda giymeye devam edebileceklerini söyledik.. Ayrıca istek üzerine sınıf numaralarını yazmadık, yani seneye de giyebilecekler.. Halbuki geçen sene ne kadar heveslenmişlerdi şampiyon olacaklarına.. Üzüldüm daha ilk maçta veda etmelerine, sadece heveslerini alamadıkları için.
kurdele çiçeği-
Bugün Şükran Teyzeyle beraber dışarıdaydık,aslında başka bir yere davetliydik ama o kadar kalabalık ve yüksek sesli bir ortamdı ki kaçtık sonra deniz kıyısına.. Şükran Teyzenin ahbaplarıyla oturduk ve sohbet ettik tüm öğleden sonra..
Dün hayatta ara ara yaşadığım insanlar hakkında bir hayalkırıklığını yazmak isterdim aslında.Sonra düşündüm ki aslında değersiz bir ayrıntı.Bitti gitti. Bazıları çıkar peşinde ,bazıları da kendini tatmin. . bazıları için devam etmek isterdim ama prensiplerim var,yapamadım.Çok az işi yarım bırakmışımdır hayatta, bu da onlardan biriydi.. Kullanılmaya izin vermezsen insanlar sana neden diye sorabiliyor,daha büyük bir neden var mı ki bunları ruhunda görebiliyorum .. Kullanmasına izin vermediğim için neden ben suçlu olayım ki.. Herkes sınırını bilmeli. Bildirdiğinde sen kötü olsan bile hem de. .

kalonche-

Bir kaç gündür hava rüzgarlı, ılık ve sıcak bir rüzgar esiyor buralarda. Yarın Hisarönü car boot' u var. Bir terslik olmazsa gitmeyi düşünüyoruz.
Denizli sallanıp duruyormuş,aynı fay hatları üzerindeyiz sayılır..Biz hissetmedik ama onlarda okullar bir gün tatil edildi cuma günü. Hayırlısıyla atlatırlar umarım bu günleri.
sukulent-

Bahçeyle ilgilenmem lazım.. Evde kalmadığım için bahçeyle de ilgilenemiyorum.. Yarın fırsat bulursam biraz bahçeye çıkacağım..
penceremden..


Burcunun hediyesi yine bu çanta .. saymayı unuttuğum kadar da avon hediye getirdi bana..aklıma geldikçe koyuyorum bloğa.
Bir sürü yeni kitap aldım kendime , Çağıl' a da.. Ona onun seveceği ve okuyacağı tarzda kitaplar aldım.. Fahrenheit 451 okuyordu, tahminen Ütopya, Güneş Ülkesi ve 1984 aldım.. Meğer listesindeki 3 kitapmış, alınca şaşırdı..Onu sevindirmek bazen ne kolay :) Bazen de zor..
Face'de bir -iki ay oldu sanırım..110 kişi olmuş arkadaşım..Dün de beni İstanbuldan eski komşum bulmuş.. Hem de sevdiğim bir arkadaşım.Çok sevindim.Bunun haricinde pek zorladığını söyleyemem.Girdiğime pişman olmadım yani. Sadece bloğu fazla kişi bilmediğinden ,birde orada paylaşmadığımdan blog adresini yazmış bir arkadaşım.. Kendimle ilgili çok özel bilgilerim yok, zaten bilerek yazmadım. En güzel yanı lise arkadaşlarıma ulaşmam oldu şimdilik.. Sadece iş bilgilerim var.. Yani yine istediğim mesafe de olmuş..
Birde farkettim ki çok farklı yelpazede arkadaşım var :))
Aslında yazacak çok şey vardı.Bir şekilde silindi gitti, aklıma gelirse devam ederim.
Biyo yeni yazı yazmış, her iki bloğuna da.. bak bu haber işte :))

5 yorum:

Mine dedi ki...

Fahrenheit 451'i ben de ilgiyle okumuştum. Kimbilir kaç yıl oldu. Kitapların yakılması içimi acıtmıştı.

Facebook'tan ben de senin gibi eski arkadaşlarımı hatta ilkokul arkadaşlarımı buldum ki, nasıl mutlu oldum anlatamam. Bu sayede yıllar sonra görüştüğüm, sesini duyduğum arkadaşlarım oldu. Dediğin gibi çok özel bilgileri yazmamak gerekir. Aslında düşününce arkadaşlarını cümle aleme duyuruyorsun:(
İyi pazarlar!

Oz dedi ki...

Deneyimli anne SOBE!:)

serpil dedi ki...

Çağıl'ın kitapsever olması çok güzel. Eğer henüz okumadıysa Cesur Yeni Dünya'yı da beğenir sanıyorum, yazarı Aldous Huxley.
Sevgiler.

öz dedi ki...

İnsan ilişkileri bazer çok zor olabiliyor. Mesafe insanı yüceltir derler, ne mutlu ayarlayabilene, ben hiç yapamıyorum valla...

Asortik Krep dedi ki...

Mine, arkadaşlarım çok farklı birbirinden, hepsini de severim.. Facebookta bulunmak, hiç ummadığın biri tarafından ulaşılmakta çok güzel..Bugün beni blogculardan biri buldu mesela,çok sevindim:))

Özlem, en kısa zamanda cevaplayacağım..

Serpil,yarı heves yarı ödev ama güzel gidiyor..Teşekkür ederim tavsiye için :)

Öz, bu işsel ama gönüllü çalıştığım işte beni kullanmaya kalkıyorlar..Oysa onlara ücretsiz yaptığım işi başkalarına parayla yapıyorum..Ellerindekinin kıymetini bilemediler..Üzgünüm. Kendi kaşınan ağlamaz :)
-Asortikkrep sözü..