sesine doyamadığım...

 

Dün 19 Mayıs 'tı. Bizim için her yönden önemli bir gün. Türkan Saylan'ın ölüm yıldönümü,Atatürk'ün doğumgünü ve  Atatürk'ün Samsun'a çıkışının 92 .yılı. CHP Kadın Kolları kermesimiz vardı ve Kızıldere Pikniği.Ben tabii kadın kollarında görevli olunca Kızıldere're de HES'lere Hayır Pikniğine gidemedim. Orada arkadaşlar saha çalışmalarını yürütüyorlar sağolsunlar bizler ancak asiste edebiliyoruz.Dünkü kermes hem çok güzeldi hem de kalabalıktı.Sahil kenarında gezen, yiyecek stantında satılması için yiyecek getiren, eşya getiren de çok oldu.Hava çok güzeldi ve üstümüzde bez branda olmasaydı sanırım hepimiz yanardık.Sabahtan Atatürk Anıtına çok yakın olduğumuz için törenden çıkan bizim standlara uğradı :) Canlı müziğimiz de vardı ve sarı saçlım mavi gözlüm şarkısına varana dek herbişeyi çaldık,söyledik,arada oynadılar da.

Yukarıda afişi benim çalışma arkadaşım Onur yaptı, çok güzel olduğundan akşama toplanırken kıyamadık, Nayla restaurantta Çağdaş yaşamcıların Türkan Saylan'ı anma gecesi vardı,götürdük oraya astık.Hoş onların da hazırlıkları vardı ama dedim ya,içimizden öyle geçti.

 

  CHP Muğla Milletvekili Adayı Ömer Süha Aldan

 

 Kermes alanı ziraat bankasının arkasındaydı.

 

Bir ara törenden çıkan diğer partilerin milletvekili adayları ile eski milletvekilleri bizim kermes alanımızda oturup sohbet ettiler. İlçe başkanları ve milletvekili adayları toplu halde fotoğraf çektirdiler.

Akşam yorgun ama mutlu şekilde eve döndük.Çağıl bir kaç gündür burada olduğundan gece yapılan Şevval Sam konserine gittiği için Çalışta kaldık. Evimi özlemişim :)

 

Çağıl  geçen pazartesi günü geldi.Dersler bitmiş.Yarın sınavlar için tekrar istanbula gidecek.Onunla geçen günleri özlemişim.İş güç arasında olsa bile burada olması çok güzel.Ben etrafımda sevdiklerim olmayınca yaşayamıyorum.Diğer güzellikler benim kanıma girmiyor,yaşam isteği vermiyor.Özellikle sesini duymam, hayatı paylaşmam lazım sevdiklerimle.

Kaya mesela, kalabalıkken güzel. Geçen pazar bir gün yaşadım ki herhalde hayatımda ikinci defa sarhoş oldum :)) Ben normalde içerim ama hiçbirzaman kontrolü kaybetmem.Kaybediceğimi anlarsam da içmeye devam etmem.O gün öğleden sonra o kadar güzel o kadar güzeldi ki hem Zehra'nın doğumgünüydü.

(15 mayıs ) hem de dostlarla biraradaydık.Sabahtan Mavikuşun kalvaltısındaydık Nayla'da.Hava güzel olursa Kaya'ya gideriz demiştik,  çok kalabalık bir kahvaltı toplantısının ardından, alışveriş yapıp kayaya gittik. Zen ve eşi,Zehra ve eşi, Fevzi ve eşi geldi, Fatoş, Ahmet Bey ve Talin de arkadan yetiştiler.Çok güzel bir gündü. Çok eğlendik,güldük,içtik,şarkılar söyledik,söylettik, çocuklar koşuşturdu bahçede, Ares gezindi, tatlısı Zehranın güzel yaş günü pastası olan bol muhabbetli soframızda oturduk akşama kadar. Birde Zen'in eşi Ali Bey'inde doğumgünü olunca çifter çifter kutladık doğumgünlerini...

Nane likörü yaptım birde. İki arada bir derede benim için yazılmış bir söz grubu sanırım :) Akşamları eve geç gidip, sabah sadece yürüyüş için bazen zaman yaratıp,günlük koşturunca böyle oluyor.
Tarifi şu,  naneleri toplayıp yıkıyorsunuz ki ben çok bol topladım- bahçeden :)) iyice kurutup, bir gün iki bardak votkada bekletiyorsunuz. Daha sonra süzüp şekerli suyla karıştırdığınız şerbetle karıştırıp şişeye süzüyorsunuz. Ayrıntısı da şu; 2 bardak şeker 2 bardak su kaynatılır,dörtte bir limonla kestirilir, soğuyunca naneli alkol karışımına eklenir. Ben naneyi çok koyunca çok keskin olmuş, bakalım iki ay bekledikten sonra nasıl olacak, merak ediyorum.Birde hiç baharat koymadım, daha önceden yaptığım vişne likörüne baharat ekliyordum ama bunlara koymadım.Bir şişe votkadan bir parça kalınca da kahveli likör yaptım o da yaptım denmeyecek kadar basit aslında. Kalan votkaya çekilmiş türk kahvesi ekleyip aklınıza gelince karıştırıyorsunuz.Bekleyip içiyorsunuz.

Üç gündür yazıyı yazamayınca ve yazdıklarını da kaybedince böyle oluyor.Hayata yetişemiyorum artık. Çağıl gitti. Yukarıdakilerin zamanlarını değiştirmekten yoruldum bu yüzden yazıyı yazıp göndereceğim.Bazen blogger neyi kesip atacağını çok iyi biliyor, dün buraya yazdıklarıma dayanamayıp kendim bırakıp kalktım bilgisayar başından, oysa bugün silsem mi acaba diye düşünürken bir baktım ki son yazdıklarım yok içinde :) Oysa bu satırlarda şöyle bir cümle görecektiniz,yani buna yakın...
"Dün bir arkadaşım aradı, yoldaymış,İstanbuldan bir düğünden dönüyormuş. Hiç bi şey beni bu cümle kadar özendiremezdi, hem arkadaşımla olmak , hem de istanbulda olmak. Ona söylemedim ama içim gitti. "  bunlar dün o anlatırken düşündüklerimdi.Bugün Çağıl'da gitti.Ben işlerden gidemiyorum. İnsanın kendi işi olsa da gidemiyor işte.Hem bahar insanın taa en derininden tavlayan bir güzellikte önüne serilince insanın canı çalışmak falan istemiyor, gezmek istiyor, sevdikleriyle hem de. Yok öyle çalışmak falan. Birde sesi neşeli geliyordu ki kulağımdan çıkmıyor. İşte gezmelere kıskanç ve özgür ruhum ancak bu kadar dayanabiliyor baskılara :))) Benim canım gezmek istiyor.. 

-Kahve likörü kavanozda-

 

Ares

 

Mavi yengeç fotoğrafı olmadan olmaz. Mavikuş kahvaltısında yanımızda oturan bey tuttu bunları,çok lezzetlidir, bu taraflara gelirsenmiz restaurantlardan isteyiniz.

Hayran olduğum bir kişilik, kitaplarından çok daha fazlası kendinde ve sahnesinde.Mutlaka izleyiniz, hatta denk etiriniz.İkinci karşılaşmamızdı, yine nefisti... Kendisi insan olarak örnek aldıklarımdan ve sahnede kocaman bir dev. Mutlaka izleyiniz. Ahmet Şerif İzgören. (sanırım benim seyrettiğim salonda  çekilmiş ama ben çekmedim :)

Yarın elsanatları pazarı var,çalıştayız.
Bugün gezdiklerimi de paylaşmam gerekli çok güzel yerler gördüm.
Bir daha dünyaya gelirsem birinin başına bela olmak istiyorum.O kendini bilir.