Öncelikle cumartesiye kadar müthiş bir çalışma içindeydik.Perşembe Huzurevi için yapılacak kermesin hazırlığı için FKM de geçti Şükran Teyze ve Berna ile.Cuma erkenden yine ordaydık.Bütün gün satış yapıp, sohbet ettik.Tv ye bile çıkmışız o akşam .Cumartesi sabahtan giyindim.İşe gidip saat 11.30 gibi Orman işletmeye geçeceğiz.Arabayı ben alacağım ama Uzunbey birileri ile buluşacak önemli bir randevusu var.Babadağ'a çekirdek atma planımızdan son dakika vazgeçildi .Çünkü yağmur bastıracak ve orası çok yüksek.Plan iptal olmadan orman işletme müdürü,Berna ve ben karar verdik geçen sene yanan Letonya üzerindeki kısma çekirdekleri atacağız.Kimseye söylemedik zaten orman işletmeden arabalar yola çıkacak.

Arabayı büronun önüne çektik ve ben laptopu ve çantamı aldım.Uzunbey girişteki emlakçıyla sabah sohbetine dalınca yukarıya çıkayım dedim.Hafif yağmur çiselemiş sabahleyin yerler ıslak.Tam koridorun ucuna yaklaştım ki o ne öyle bir canım acıdı ki sormayın gitsin.Ayağım kaydı ve burkuldu.Bileğim döndü neredeyse.Bilgisayar ve çantam önüme düştü.Bende dizimin üstüne ve ayağımın acısından önce koptum sandım.Uzunbeye sesleniyorum ama ayağımın acısından sesim çıkmıyor.3- ya da 4 kere seslendim.Kalkmak istemiyorum çünkü canım çok acıyor.Ayağıma basamayacağımı düşündüm.Oynattım bileğimi..Hııımm yerinde sanırım.Bu iyi..ama canım hala acıyor.O arada Uzunbey gördü ve koştu hemen yanıma.O gelene kadar ben oturur vaziyete döndüm ama kalkmaktan korkuyorum.Beni hemen kaldırmamasını istedim.Hemen davranırlar ya kaldırmaya genelde.Oysa ayağımın beni taşıyıp taşımayacağından emin değilim.Yukarıdan başka bir arkadaş geldi bizim bürodan.Sakince kollarımdan tutmalarını ama basamazsam onlara tutunacağımı söyledim.Kalktım.Canımın acısından konuşurken zorlanıyorum ve önümde basamaklar var.Tutunarak çıktım.Büroya girdik ve ayağımı hemen soğuk suya soktum.Beş-on dakika soğuk suda tuttum.Sonra da lasonil ve sargı alıp sardık.Ayağımı da uzattım.Tam birbuçuk saat var gitmeme..Gidiş saati yaklaşana kadar ayağım uzun durumda koltukta nete girip zamanın geçmesini bekledim.Kendime arazi için spor botlardan getirmiştim.Ayağımdaki derileri çıkarıp onları giydim.Uzunbey ayağım şiş olduğu için beni yalnız yollamadı ve kendisi götürdü..Ben inat etmişim o çekirdekleri atacağım diye.Doktora da gitsem sonra, önce törene gideceğiz dedim :)

Orman İşletme de buluştuk.Herkes arabalara dağıldı.Mavi Kuş minübüsüne de izcileri ve basını alıp kalanları Nicholas otelin minübüsüne doldurup yola çıktık.Yer zaten şehrin kenarı.Eğimli bir arazi.Yolun kenarına park edip arabaları bir 300 m yukarı çıkıldı yürüyerek.Ben tabii ki orman işletmenin 4x4 arabalarıyla çıkarıldım :=))Önce konuşma yaptı Berna,sonra teşekkür etti.Sonra da tek tek kutulara ayrılan çekirdekleri toprakla buluşturduk.O kadar eğimli bir arazi ki bir adım yukarı gitmeme imkan yok.Orada ,başlangıç yerinde durup bol bol fotoğraf çektim bende.Çok keyifliydi..Yaşanılan her yorgunluğa değerdi.Sözümüzü tutmuştuk.Orman işletme tarafından yanan alana çamlar dikilmişti.Bizde çamların yanına kimini toprağa attık kimini soktuk ama dağılıp her çekirdeği değerlendirdik.Likya World'den 2 kişilik bir ekipte gelmişti. Onları da çektim.İstanbuldan gelen Çocuk gibi nin çekirdekleri de bu yanan tepeye gitti.Geldiğinde bakar artık.

Çekirdeklerin hepsini atmadık.Gelecek haftaya Kemer'deki yanan orman arazisine de bırakıp yola çıktık.Ayağım fena halde değildi .Uzunbeyin randevusu için ben büroda kaldım o gitti.Daha sonra bir yağmur bastırdı ki sormayın.Hava bozacağını öğrendiğimizden çabuk çabuk işimizi yapmıştık.İstesek o çekirdeklerin üstüne yağmur yağmazdı.Şakır şakır yağmur yağdı ve çekirdeklerimiz toprakla karıştı.

Arazinin ne kadar meyilli olduğunu görüyorsunuz.

Ayağım akşama kadar bayağı bir şişti.Ben ağrı kesici aldığımdan sadece sabahleyin biraz da arazide zorladığımdan sancılıydı.Daha önceden devlet hastanesinin ortopedistini beğenmediğimizden acile gidip film çektirdik ve pazartesiye kadar bir terslik olmazsa Uzunbeyin doktoruna gitmeye karar verdik.Cumartesi Ecesaraydaki şarap tadımına gitmedim.Eğlence eziyet olsun istemedim.Ayağım çok şişti,üstüne basamıyordum artık.Premium şaraplarının tadını artık alınca deneyeceğiz.Daveti kaçırdığıma üzgünüm ama...

Bugün bütün gün Uzunbey ve Çağıl bana baktılar.Yemek onlardandı.Ayağımın şişi morluğa dönüşmeye başladı.Dünkü filmde doktorların çok az da olsa bir çatlak göründüğünü söylemeleri üzerine ayağımı hemen hemen hiç kullanmadan yatıyorum.Pazartesi doktora gideceğim.Perşembeye kadar bir işim yoktu Allahtan.Şimdi dinleniyorum ama yatmak zor iş.benim gibi hareketli birisi için de çok zor.
Bugün Burcu aradı ve feysbuk için ne düşündüğümü korka korka sordu.İyi de ben şimdi girmek istemiyorum gibi bir şey yazmıştım ama herkes beni feysbuk düşmanı algılamış.Babamla ilgili bir kaç cümle görmüş Burcu hoşuna da gitmiş.Çarlide girmiş.Amcam,halamın kızı ve kuzenim de orada.Uzunbeyle Çağılda girdi..Sende gir diyor Burcu.Ben çok yoğun olduğumdan girmek istemiyordum.Bilmiyorum belki girerim ama burdan tekrar belirteyim dedim.Şimdilik girmeyi düşünmüyorum ben karşı değilim.

İşte böyle ..Neler düşünüyor insan neler yaşıyor.Kısmetse lafı ağzımdan hiç düşmez ama şu son günde yaşadıklarım sağlığın ne kadar kıymetli olduğunu bana bir kez daha hatırlattı.

Bu kampanyayı sevmemin bir nedeni bana Anneannemin mutfak penceresindeki çekirdekleri hatırlatması sebebiyleydi.İstedim ki benim çocuğumda mutfak penceresinde kurumuş çekirdekler olan bir evde büyüsün ve istedim ki diğer çocukların da ileride hatırlayacak böyle anıları olsun.O çekirdekler çıksada, ya da toprakta çürüsede ben bu kampanyanın her dakikasında çalışmaktan çok keyif aldım.Buradan destek veren herkese teşekkür ediyorum.Kendiniz her zaman çekirdeklerinizi bir yerlerde toprakla buluşturun diyorum.Eğer buluşturamıyorsanız da bize gönderin.Biz buluşturmaya devam edeceğiz çünkü.