Çarşamba, Mart 25, 2020

Bir şeyi unutmanın en iyi yolu, onu kimseye anlatmamaktır. Anlatırsan unutamazsın..

Ne nesilmişiz? 1000 senelik gelişimi 60 yıla sığdırdık..
-alıntıdır-

Evlere su getiren Sakaları
Mahalle yoğurtçularını
Eşek sırtında sebze satanları
Yazlık sinemaları
Yemeklerin konduğu Tel dolapları
Suyun saklandığı Su küplerini
Gaz ocağını
Mutfak Kuzinesini
Cumbalı ahşap konakları
Lambalı Radyoyu
Alaturka tuvaleti
Tramvayı
Kömürlü Lokomotifi
Buharlı Vapuru
Apartman hayatını
Gömme banyoyu
Havagazlı Termisifonu
Havagazlı yemek fırınını
110 akımla çalışan elektriği
İlk Fast Food restoranını ( Ömür- Atlantik)
Siyah beyaz filmleri
Teksas Tommiks Pekosbill okumayı
Jikletten çakan plastik şehirleri biriktirip Türkiye haritası yapmayı
Jikletten çakan Ülkeler kartlarından ülkelerin özelliklerini öğrenmeyi
Yandan çarklı arabalı vapuru
Elektrikli Banliyö trenini
Merdaneli Çamaşır Makinesini
Frizdere Koca kollu Buzdolabını
Transistörlü Radyoyu
Salonlara konulan müzik dolaplarını
İlk sinemaskop renkli Amerikan filmi seyretmek için karaborsa bilet almayı
45 ilk- 33 lük plakları
Philips marka makaralı teypleri
Evde oynatılan film makinelerini
Cadillac, Desoto, Chevrolet Amerikan arabalarını
Sokaklarda ankesörlü telefonu
Postaneye gidip mektup atmayı- postanede telefon yazdırmayı
Eve gelen telgraf metinlerini
Sarıyer’e muhallebi, kanlıcaya yoğun yemeye gitmeyi
Diskoları
Ayni statda peş peşe rakip takım taraftarıyla iki maç izlemeyi
Yazları Avrupa’dan gelen Sirkleri
Eve telefon gelsin diye yazılıp on yıllarca telefon sahibi olmayı
Müsvette olarak sarı kağıt kullanmayı
Sevgiliden aileden mektup beklemeyi
Bir yabanlık bir bayramlıkla bir yılı geçirmeyi
Terziye gidip ceket pantolon diktirmeyi
Annenin öreceği kazak için prova yaptırmayı
Konfeksiyonda satılan ilk gömleği giymeyi
İlk trikotaj kazağı giymeyi
Jivago dik yaka kazak için dükkanda sıraya giymeyi
İlk renkli Türk filmi Hıçkırığı seyretmeyi
Kaçtan takma deniz motoru kullanmayı
Kızlı erkekli doğum günü partilerini
Pul kolleksiyonu yapmayı
Poloroid fotoğrafı
Aya seyahati radyodan naklen dinlemeyi
1. Boğaz köprüsünün açılışını ilk çevre yollarını hayretle izlemeyi
Haftada iki saat yayın yapan siyah beyaz televizyonu
Elde kayıt yapabilen portatif teybi
Teyp kasetini
Betamax videoyu
UHT süt ile tanışmayı
Cep fotoromanını
Liseler arası müzik yarışmalarını
Kollu Facit hesap makinesini
Mahalledeki şahsi otomobillerin çoğalmasını
Senetle ev, arsa, beyaz eşya satışlarını
Banker Kastelli olayını
Kıbrıs savaşını
Amerikan ambargosunu
1960. 1971, 1980 ihtilallerini
Sağ sol kavgalarını
Aydınların Sivas’da yakılmasını
Kahramanmaraş olaylarını
Ankara İstanbul’u 10 saatte otobüsle seyahati
Yataklı treni
Mavi treni
Pervaneli uçakla seyahati
İstanbuldan Rize’ye kadar, İstanbul’dan İskenderuna kadar vapur yolculuklarını
Truva vapuruyla İzmir’e arabalı vapurla seyahati
Karaköy Tünel arası eski tünel vagonunun yenilenmesini
Karaköy vapur iskelesinde sandallarda pişen hakiki palamut ekmek yemeyi
Beyoğlu’nda Bab kafeteryaya gitmeyi ( muhteşem bir yerdi hala öyle bir mekan yok)
Para atıp müzik dolabından plak dinlemeyi
Manuel fotoğraf makinesi ile slayt çekip slayt banyosu için Avrupa’ya yollayıp gelmesini beklemeyi
Siyah beyaz fotoğrafları agrandizörle tab etmeyi
Taksim Bebek- Beşiktaş Şişli 9 kişilik “ timsah denen dolmuşa binmeyi
Otobüslerdeki biletçileri, trenlerde bilet kontrolörlerini
Nişantaşı, Osmanbey, Şişli’deki meskenlerin giriş katlarının dükkanlara dönüşmesini
Atalarda ilk yürüyen merdiveni
Modern asansörleri
Eskicilerin antikacılara dönüşmesini
Kapalı çarşıdaki mağazalara önden para verip bir ay sonra gelen Levis jean pantolonu beklemeyi
Tophane’denki Amerikan pazarından Tanker marka içi kürk dışı asker yeşili mont almayı
Osmanbeydeki Haşetten yabancı dil kitap almayı
Konak,Kent, Site, As gibi harika sinemaları
Açık Havada yaz konserlerini
İlk otomatik çamaşır makinesini
Cep hesap makinesini
Renkli televizyonu
Yabancı pek çok markanın Türkiye’de mağaza açmasını
Kristal büfede hamburger yemeyi
İkinci boğaz köprüsünü
İş bankası Sabancı gökdelenlerinin inşasını
Orta kesimi aileleri emekli olmadan ev araba sahiplenebilmesini
İlk tatil köyü Fransız tatil köyünü, Kuşturu
Eskihisar Topçular arabalı vapur seferlerini( körfezi dolaşmayı önledi
Yaz tatillerinin tatil köylerinde geçirilmesini
İlk cep telefonunu
Kredi kartını
Bilgisayarı
İnterneti
Dijital fotoğraf makinesini
Hafta sonu kahvaltılarının dışarda yapılmaya başlaması
Naklen Irak savaşını
Naklen ikiz kulelerin vurulmasını
İslamcı partinin iktidara gelmesini
Dizüstü Bilgisayarı
İnternet üzerinden Skyp programıyla bilgisardan görüntülü görüşmeyi
Akıllı telefonu
Her yerde herkesin akıllı telefonlarla fotoğraf çekmesini
Tablet bilgisayarları
Whats Up- Facebook- İnstagram ile bütün dünyadan haberdar olup kullanmayı
Arabalarda navigasyon
Cruz kontrolla gaza basmadan araba kullanmayı
Covid 19 ile bütün dünyanın çok insan kaybettiğini ülkelerin panikte olduğunu
Atladığım şeylerde vardır mutlaka...ne çok farklılık görmüş bizim nesil.









Pazartesi, Mart 02, 2020

Bugün de böyle..

Bir süre önce internette gezinirken okumuştum. Şair Orhan Seyfi Orhon o meşhur Veda Busesi şiirinin hikayesini gözlerim yaşararak okudum. Öylesine beğendim ki sizlerle de paylaşmak istedim. İşte Veda Busesi ve ardındaki dram…

Bestelenen ve klasik şarkılar arasında  yer alan “Veda Busesi” her ne kadar iki insan arasında yaşanan bir aşktan esinlenilmiş gibi algılansa da aslı çok farklı çok hüzünlü bir yaşanmışlığı anlatıyor. Veda Busesi adlı şiir Orhan Seyfi Orhon'un kanserden ölen kızına yazdığı bir eserdir. Bu ünlü şiirin hikayesi şöyle anlatılmaktadır; Babası kızının kapısını açarken biraz duraksadı. Sessizce kapının kolunu aşağı indirdi, kızının bugün daha iyi olması için dua etti. Gün boyunca kızına doyasıya sarılmayı düşünüyordu . O yüzden bütün işlerini iptal etmiş, akşama kadar onun yanında oturmayı planlamıştı. Uyuyup uyumadığını kontrol etmek için usulca yatağın üstüne eğildi. Kızı perişan halde görünüyordu. Gözleri hemen yaşaran baba, kızının bu halini görmesini istemediği için usulca eğildi ve dudaklarını kızının alnına koydu. Öpmedi çünkü öpmek çok kısa bir andı. Öylece durdu ve derin derin nefes alarak kızının kokusunu içine çekti. Kız eliyle babasının kolunu… Ancak baba kızının alnında öylece durdu. Biraz daha dursaydı gözyaşları kızının yüzüne damlayacaktı, ağladığı anlaşılacaktı. Yatağın yanındaki sandalyeye oturdu. Kız o kadar bitkin düşmüştü ki çok kısık bir sesle, "Babacığım, annemin öldüğü günü hatırlıyorum, günlerce çok ağlamıştın. Şu son anlarımda senden bir şey istiyorum babacığım, dedi. Ben öldükten sonra hiç ağlamayacaksın, gözünden bir damla yaş bile düşmeyecek, anlaştık mı?" dedi. Baba imkansızı isteyen kızına baktı, ağlamaklı halini bastırarak başını hafifçe salladı. Kızı çok zor nefes alıyordu. Birkaç saniye içinde nefes alışverişleri kesildi, başı yana düştü. Hıçkırıklar içinde kızını kucağına aldı. Kızının cansız bedeni hala ateşler içindeydi. Buna rağmen kızı üşümesin diye battaniyeyle sardı bahçeye çıkardı. Kızını sandalyeye oturtup, yere çöktü, başını kızının kucağına koydu, hıçkırıklarla ağlamaya başladı. İşte o an dilinden bu ölümsüz mısralar döküldü…

VEDA

Hani o bırakıp giderken seni

Bu öksüz tavrını takmayacaktın?

Alnına koyarken veda buseni

Yüzüne bu türlü bakmayacaktın.

Hani ey gözlerim bu son vedada,

Yolunu kaybeden yolcunun dağda

Birini çağırmak için imdada

Yaktığı ateşi yakmayacaktın?

Gelse de en acı sözler dilime

Uçacak sanırdım birkaç kelime...

Bir alev halinde düştün elime


Hani ey gözyaşım akmayacaktın?

Orhan Seyfi ORHON
-alıntıdır-


Şarkısını zaten çok severdim.. Hikayesini duyunca da çok etkilendim. 
Not: Belki de böyle bir şey hiç yaşanmadı.. Yaşandığı varsayıldı.