Ayışığında müzik :)

Kayaköy'ün müthiş dekorundan mı yoksa yediğimiz yemeklerin ve gece dinlediğimiz güzel müziğin etkisinden mi bilmiyorum.Tüm gece bir rüya aleminde gibi dolandık. Gökte Dolunay Sumru Hanımın da ikide bir tekrarladığı gibi bizi motive etti. Önce soğuk mezeler şöleni daha sonra da ana yemekler ama başta oradaki atmosfer çok güzeldi.. Uzun zamandır yemeyi planlayıp bir türlü gerçekleştiremediğim kabak çiçeği dolmasının tadına baktım ilk önce :)

Sumru Hanım ve arkadaşları mı daha güzeldi yoksa yemek mi bilmiyorum.. Uzun süredir bu kadar kaliteli müzik dinlememiştim böyle bir ortamda. Festival yapıyoruz ama orada hem görevli oluyoruz hem de yemek faslı eksik kalıyor. Dünyanın her yerinden şarkılar söyleyip çaldılar..Yeni Zelanda yerel müziğinden tutun İtalyanca şarkılara kadar değişik bir yelpazede şeyler dinledik. Ben yine de kendi tarzı olan Balkan müziklerini daha çok yakıştırdım kendisine :)

Sarnıç'ta her şey aşırı özenli ama bir o kadar da rahatsınız.Etrafta gezinen Popy ile yeni ve sahibinden kaçmış başka bir köpek ve Ares'e rağmen yine de rahat ettik.. Ares'i dışarıda arabaya bağladık çünkü Popy 'yi görünce rahat durmayacağını düşündük.Arada bizi görmediği zamanlarda yemeğimizi yiyip müzik dinledik.

En çok hoşuma giden görüntülerden biri de buydu.Sardunyalar arasında masalar..

Soğuk mezelerde topikten deniz börülcesine, kızartmadan fava'ya kadar çeşit boldu ve bu mezeleri ,salataları ve tatlıları hazırlayan güzellikte aşağıdaki resimde :)

Gecenin ilerleyen saatlerine kadar oturduk. Tatlılardan sonra da kahve keyfi yaptık , sohbet ettik.. Müzik bitmemişti ama bizim erken işimiz olduğundan kalkmak zorunda kaldık.

Fethiye'de yediğim en güzel cheesecake o gece ki böğürtlenli cheesecake' ti herhalde..Resmini çekemedim.

Deniz mahsulleri tabağım..

Servis, yemekler ve müzik çok güzeldi..

... ... ...

Yarın Emine ile buluşup biraz keyif yapmayı düşünüyoruz.. Kaç gündür onun için zaman ayıramadığımdan bir terslik olmazsa ben arayıp onu sürpriz bir yere götüreceğim :)

Hep güzellikleri yazamam ya,dün ilk defa bir arkadaşımı istemeden zor durumda bıraktım.Bu yüzden de gece uyumadım. Talin'in eşyalarını pazara benim arabayla götürdük,sonra ben gidip Berna ile buluşup pazar eşyalarını taşıyacaktım.Geçen seferde Talinle beraber gitmiştik dönüşte Gülderen almıştı onu. Sanırım o psikolojiye girdim ben ve akşam altıdan sonra pazarın biteceğini düşünüp Uzunbey'e gelirim dedim.Ona da bendeki araba lazımmış.. Fakat ben saati farkettiğimde zaten 6.30 olmuştu ve ben panik oldum. Cepten de aramadığından eşyaları götürdüm ve o arada Çağıl arayıp geç kaldığımı söyledi. İş için bekliyor olduğundan Talin'i unutup işe döndüm.Diğer arabayı alıp götürmek aklıma gelmediği gibi o da işim var diye aramamış bile.Biz biraz koşturmaca işi bitirip konsere gittik.O arada ama aklıma hiç gelmedi nasıl eve döndüğü.. Aklıma geldiğindeyse vakit çok geçti. Sebebi aslında bu aralar sık yaşadığım unutkanlık sanırım. Ben ondan önce Uzunbeyi unuttum birde..

Bu sabah önce annemi sonra da Talin'i aradım. Talin çok olgun ve rahat karşıladı.. Rahatladım. Sana borcum var diye telefonu kapattım ama annem B12 almamı salık verdi. Bugün Betülle (Bakırköylü butikçi bir arkadaşım, çok akıllı ve süper bir annedir, çocuk problemleri ve yetiştirmesi hakkında kendisine sık danışırım) buluşup konuşurken ona bahsettim ,o da omega3 almamı tavsiye etti.. Şimdi ilk fırsatta B12 ve omega3 alacağım. Yazarım unutkanlıktan kurtulunca :)