Pazar, Ocak 25, 2015

Ponçik...

Doğuştan hastaydı, ya da zaten kötü diye annesi terketti bilmiyoruz. Bana geldiğinde sanırım bir aydan küçüktü,resimlerden de anlayacaksınız avuç içi kadar olduğunu.Bacaklarına kramp girip doktora götürünce röntgen çektirdik ve en kısa zamanda ameliyat olması gerektiğine karar verdik.Bunun için İstanbul'a gidecektik.Karın zarı yırtıkmış ve ameliyat olmazsa  kalp büyümesi var dedi doktor, fazla yaşayamaz. Çağıl gelip götürecekti onu,biletlerimizi aldık.Bende gidecektim, ameliyat ettirecektim.Ömrü yetmedi.Dün akşam onu kaybettik. Çok üzgünüm.Onu çok sevdim,bakışını, kendisini, sıcaklığını,her elini dokundurduğundaki temasını, gözlerinin içindeki manayı, minikliğini, masumluğunu, sokulmasını... Onu hiç unutmayacağım. 






































































10 yorum:

Unknown dedi ki...

Evimde baktığım hayvanlarımdan kaybettiğim olmadı henüz. Ama ölümlerinin insanı üzeceğini, çok özleneceklerini biliyorum. Ölümlerine değil, yaşamlarına bakıyorum o yüzden. İyi yaşamışlar, sevilmişler, korunmuşlarsa içim rahatlıyor. Ponçik de çok sevilmiş, belli. Nietsche ölen hayvanların melek olduğunu düşünürken haklıydı.

Asortik Krep dedi ki...

Mümtaz Bey, bu açıdan düşünebilecek bakış açım şu an daha oluşmadı,sanırım acıdan ama yorumunuz beni rahatlattı.Teşekkür ederim.

BEN dedi ki...

Ahh çok üzüldüm, onun kısacık hayatında iyi anne baba ve kardeşlerle yaşamış olması benim de içimi rahatlattı biraz daolsa. O masum yavruyu evinize almakla ne iyi etmişsiniz sayenizde sıcakbiryuvagördü sevildi. Benim dahaönce baktığım 5 kedim öldü hepsinde çok üzüldüm , ,çok ağladım ama enazından sevilmeyi bilerek güzel mamalar yiyerek yaşadılar diye avuttum kendimi. Ponçiğin yerini tutmaz asla ama başka kedi yavrusunu alın yine evinize. Onun enerjisi size de iyi gelicektir.

Adsız dedi ki...

Daha dün, soba keyfi yaparkenki fotoğrafını feysbukta gördüğümde, senin/sizin nasıl isabetli bir kararla O'na evinizi açmış olduğunuzu düşünmüştüm. İçimi bir kat daha sevginle kapladın Asortik'ciğim.
Belki de son zamanlarında sizinle yaşamış olmak O'nun şansıdır. Nur içinde yatsın.

Çok üzgünüm, gerçekten :((

Ece

İdil'li Hayat dedi ki...

Ahh be Ponçik..... Cennette benim oğluma da selam söyle...
Başınız ağolsun Asortik.. En azından kısa hayatını sevilerek geçirdi..

Nilgün Torunoğlu dedi ki...

Kıyamam 😔 Çok küçükmüş gerçekten de. Başınız sağolsun !

mavi dedi ki...

Oyy çok üzüldümm..nasıl da tatlıydı..fotoğraflardan blog sayfanızdan gördüğüm kadarıyla..

Unknown dedi ki...

çook tatlı bir çocuktu gerçekten..Ömrü çok kısaymış ipeğimin...

serpil dedi ki...

Uzaktan da olsa öyle sevmiştim ki Ponçik'i ben.
Nasıl üzüldüm şimdi, ne desem boş.

bücürükveben dedi ki...

Ponçik'e çok üzüldüm:( fotoğraflara baktım, kocaman köpişlerin üzerinde yatışına hele:) ama bir şey var eğer azıcık teselli olursa, çok güzel yaşamış (tabii senin sayende)kısa ama çok güzel bir ömrü olmuş, şimdi melek tüm acılarından kurtuldu...:( sabırlar diliyorum ....:(