Sakinliğimi çalanlar beni deli olmakla suçluyor*

Geldim gidiyorum...Birkaç günlüğüne ve yılbaşını geçirmek için İstanbul'a geldim.Eski yazılara baktım biraz, bu sefer pek oturmadım bilgisayara,onun için yazıyı giderayak yazıyorum.Zaten artık ne yazabiliriz ki... ? Dileklerimizle nefretimiz birbirine bu kadar karışmışken.Öldürmek için sebebi olmanın ne önemi var? Bunu anlayamıyorum işte. 

Kendimi kötü hissettiğimde şiir okurum ben, bu sefer bulamadım aradığımı..Bir türlü kafayı dağıtamadım, rahatlayamadım. Bozkıra dönen ruhumu denize inen sokaklara çıkaramadım. Hiç bu kadar karamsar olmak yakışmıyor derken toparlayamadım.Çiçek bahçelerinde gezinmek bile ruhumu aydınlatmadı bu sefer.Hayat alacaklarını sıraya mı koydun ? Hesaplaşma için biraz erken değil mi..? Hiç değilse sıra sıra bulutlardan;  biraz mavilik biraz beyazlık ödünç alabilseydik, bir martı gibi kanatlarımızdan güç alıp uçabilseydik, biraz umudumuz olsaydı, temiz havayı içimize çekebilseydik.. Yeni dağlar keşfedip önümüzü açabilseydik...Anka gibi küllerimizden doğabilseydik.. Biraz gözümüzü açabilseydik... 

Karmaşık gibi gözükecek yazdıklarım ama karmaşık değil sadece söylemek istediğim 

2017 kötü başladı..Evet, siz yine de umutlarınızı rafa kaldırmayın! :)